woensdag 19 oktober 2016

#WOT deel 41

Wachten ~ 1) Afwachten 2) Bevroeden 3) Bewaken 4) Beiden 5) Dralen 6) Darren 7) De kat uit de boom kijken 8) Ergens blijven tot iets komt 9) Hoeden 10) Marren 11) Meppen (crypt.) 12) Schilderen 13) Sarren 14) Tarten 15) Toeven 16) Tokken 17) Talmen 18) Tegemoet zien 19) Uitkijken 20) Verbeiden 21) Zwerven

Wie geregeld met gezondheidszorg te maken heeft mag veel wachten. Zelf noem ik mij onderhand een expert. Wachten aan de telefoon om een afspraak te maken. Wachten in de wachtkamer op de arts. Wachten in een volgende wachtkamer op een onderzoek. Na een onderzoek wachten op de uitslag.

Een deel van mijn leven wordt ingevuld met wachten. Gelukkig heb ik er geen grote hekel aan. Voor mij een kwestie van mijn mentale instelling aanpassen. Als ik mij heb ingesteld op wachten maakt het me niet uit hoe lang ik ergens moet zitten wachten. Ik heb als voorbereiding al mijn telefoonspelletjes volledig klaar staan. Er zit een haakwerk in mijn tas. En als ik echt lang wachten verwacht ook leesvoer, een flesje water en een pakje sultana’s.
Opvallend is wel dat als ik zo goed ben voorbereid ik maar nauwelijks hoef te wachten. Alles lijkt mee te vallen. Er zijn weinig wachtenden voor mij. Er is een afspraak tussen uitgevallen. Het spreekuur verloopt op tijd. Vaak sta ik goed voorbereid zo weer buiten me te verbazen hoe weinig ik heb hoeven wachten.

Hoe minder druk ik mij maak over eventueel lang wachten, hoe soepeler alles lijkt te verlopen. Ook ik sta wel eens in een overvolle supermarkt. Dan kan ik mij best gaan ergeren maar daar verandert die wachtrij geen centimeter van. Juist dan lijkt het allemaal alleen maar langer te duren. Soms  lukt het me dan te bedenken dat we allemaal om dezelfde reden op hetzelfde moment daar in die wachtrij staan. We willen boodschappen hebben en dit moment was het meest geschikte moment in onze agenda. Als dat me lukt dan lijkt de tijd in de wachtrij veel sneller te gaan.
Uiteindelijk denk ik dat als beide situaties geklokt worden ik even lang in de rij heb gestaan. Alleen hoe ik in de situatie stond is totaal anders. Minder gespannen, minder geïrriteerd, meer ontspannen en relaxed. En dat voelt toch een stuk prettiger.



dinsdag 11 oktober 2016

#WOT deel 40

Stilte ~ 1) Achterbakse 2) Aankondiging van storm (crypt.) 3) Bedaardheid 4) Die hoor je niet vallen (crypt.) 5) Eenzaamheid 6) Geluidsloosheid 7) Geluidloosheid 8) Kalmte 9) Nietszeggend bevel (crypt.) 10) Rust 11) Stilheid 12) Slapheid 13) Silentium 14) Toestand van rust 15) Vredigheid 16) Zwijg

Wanneer het op stilte aankomt heb ik zeer dubbele gevoelens. Ik aanbid stilte en ik verafschuw het net zo hevig. Zonder stilte word ik gek. Van stilte word ik ook stapelgek.

Om te kunnen functioneren is stilte voor mij onontbeerlijk. Ik heb stilte nodig om tot rust te komen, om prikkels te verwerken, om mezelf te kunnen horen denken en mezelf te kunnen zien.
In stilte kan ik mijn leven in perspectief zien. Ik kan de bergen en dalen zien. Ik zie de obstakels op mijn pad. Ik ontdek kanten van mijzelf die achter herrie en ruis verstopt waren. In stilte kan ik mijzelf zien, horen en observeren. Van tijd tot tijd hard nodig.

Maar stilte kan zijn eigen ruis vormen. Als de stilte te lang duurt worden de bergen hoger, de dalen dieper en de obstakels beren op de weg. Observeren wordt navelstaren. Alles wordt uitvergroot. Ook die kanten die niet altijd prettig zijn om zo duidelijk in beeld te hebben. De stilte gaat zijn eigen ruis vormen en vormt zo een cocon waarin ik me steeds meer opgesloten voel.

Mijn grootste denkfout in dit proces is altijd dat ik meer rust en ruimte nodig heb en dat ik die enkel kan creëren met meer stilte. Maar hoe meer stilte, hoe meer ruis, des te meer irritatie en onrust.
En dus ga ik op zoek. Op zoek naar externe ruis. Muziek opzetten, lekker dansen en heel hard meezingen. Naar een beurs, even omringt zijn door dingen waar ik blij van word en heel veel mensen die daar ook blij van worden. Koffieleuten bij een vriendin en elkaar helemaal suf kleppen.
Even weg van de stilte, even weg van mezelf. Een andere manier van mijzelf en mijn leven in perspectief zetten maar minstens zo belangrijk.