zondag 25 juli 2021

#wot deel 28, 2021

 


Afgelopen week hoorde ik op de radio de achtergrond bij het nummer ‘almost cut my hair’. De presentator sprak over nare gebeurtenissen zoals moord op publieke personen, oorlogen, rampspoed. Dat de schrijver er zo van ondersteboven dat hij als reactie bijna zijn haar afknipte en daarmee zichzelf bijna verloochende.

Het raakte me. En omdat het me raakte ben ik gaan googelen of de intentie die er aan toe werd geschreven een beetje klopte. Dat is altijd een lastige helemaal omdat David Crosby het zelf omschrijft als “the most juvenile set of lyrics I’ve ever written.” Maar na veel vijven, zessen en internetpagina’s lijkt het inderdaad dat de intentie van de song is dat iemand zo paranoïde word van alle ellende in de wereld dat hij zich bijna conformeert aan de norm van de maatschappij. Bijna.

 

De intentie van de song raakt me omdat het zo ontzettend raakt aan één van mijn grootste innerlijke strijden. Ik houd niet van het gevoel een buitenstaander te zijn maar wil mij niet ten koste van mezelf aanpassen. Lange tijd heb ik dat geprobeerd en was daar weinig succesvol in. Het enige wat ik ermee bereikte was dat ik me van mezelf vervreemde.

 

Toen ik in een gesprek voor burgerschap vertelde dat ik vooral dicht bij mezelf wil blijven en me niet teveel wil aanpassen aan wat ik denk dat men van me verwacht, was mijn gesprekspartner met stomheid geslagen. “Ik vind het zo’n sterke kant van je dat je zo jezelf bent. Waarom zou je denken dat je dat niet bent?”

Oei, dat was confronterend. Zo bijzonder hoe dat in mijn hoofd dan weer werkt. Alsof het niet simpel kan zijn omdat het nooit eerder simpel was. Of zoiets.

 

Het blijft wel opletten want soms betrap ik me erop dat ik mijn persoonlijkheid een beetje zou willen aanpassen. En soms doe ik het bijna. Gelukkig besef ik tegenwoordig op tijd dat het niet nodig is. Ik ben goed genoeg.

Bijna = 1) Amper 2) Bekant 3) Bijkans 4) Bijwoord 5) Haast 6) Nagenoeg 7) Net niet 8) Ongeveer 9) Op weinig na 10) Praktisch 11) Vrijwel.

 

vrijdag 9 juli 2021

#WOT deel 27, 2021

 



Het is een oude liefde, misschien zelfs wel mijn grote liefde, het schrijven van verhalen. Hoe leuk ik het non-fictie schrijven ook wil er blijft altijd dat verlangen naar het creëren van fictie.

 

Het is zoals altijd alweer veel te lang geleden dat ik iets volledig uit mijn duim zoog. Ik heb even terug gekeken en het was rond kerst dat ik een kerstverhaal schreef en een #WOT in verhaalvorm goot.

Niet dat er geen inspiratie is. Ik heb een aardig bestand aangelegd met ideetjes, opzetjes en introotjes. Ik heb alleen geen tijd gemaakt er eens voor te gaan zitten en ergens een samenhangend geheel van te brouwen.

 

Is er dan een reden dat ik geen tijd maak? Het antwoord is eenvoudig. Nee er is geen eenduidige reden. Hooguit een samenraapsel van excuusjes. Zo houd dat zelfvertrouwen op het vlak van fictie nog steeds niet over. Is er tijdens de coronaperiode weinig rust in huis. En houdt mijn gezin me weer eens aardig bezig.

Zie, enkel kleine excuses. Zelfvertrouwen heb ik namelijk nooit in overvloed gehad. Rust in huis is zo zeldzaam dat ik er eigenlijk een beetje onrustig van word. En mijn gezin heeft me altijd van de straat gehouden. Maar niet van het schrijven, dus waarom ik dat überhaupt als excuus wil aanvoeren weet ik zelf ook niet.

 

Als ik dan toch een oorzaak moet aanwijzen is het dat ik geen aanleiding heb. Rond kerst vraagt Martha Pelkman altijd of mensen een verhaal rond een bepaald thema willen schrijven. 

Ook heeft zij een tijdje een maandelijkse schrijfuitdaging gehad die is stil gelegd omdat velen aan het begin van de pandemie hun hoofd naar andere zaken hadden staan. En de schrijfwedstrijden durf ik niet aan, inspireren me niet of vragen verhalen met een woordenaantal wat me afschrikt.

 

Als ik dus fictie wil schrijven moet ik dat op eigen houtje gaan doen. Niet mijn sterkste kant. Ik heb graag een steekwoordenopzetje of een vastliggend thema of een ‘maak het verhaal af’. Dat zijn dingen die verhalen bij mij triggeren. Soms via een voorspelbare lijn, maar geregeld kronkelt mijn hoofd naar een minder voor de hand liggende verloop. En als het dan lukt om dat goed op papier te krijgen ben ik als een kind zo blij. Dat geeft echte voldoening.

 

 Verhaal = 1) Betoog 2) Fabel 3) Feuilleton 4) Folklore 5) Geschiedenis 6) Kroniek 7) Lang verslag 8) Legende 9) Letterkundig werk 10) Literair genre

 

Mocht je nou nieuwsgierig zijn geworden naar mijn verhalen, je vindt ze hier

 

dinsdag 6 juli 2021

#WOT deel 26, 2021

 

Mijn eerste middelbare school stond aan de Churchilllaan in Coevorden. Hoewel ik aan mijn schooltijd niet erg mooie herinneringen heb, heb ik dat wel aan het gebouw waar deze in huisde.

Op het gebouw ben ik altijd smoorverliefd geweest. De witte stenen, de portiek met die enorme houten deur. Het achterliggende portaal. De ruime hal met monumentale trap. Maar het meest verliefd was ik op het lokaal voor klassieke talen. Dat was een ieniemienie lokaaltje met hoge ramen, muurlijsten, een verhoging voor het bureau van de leerkracht en precies genoeg ruimte om 24 tafels en stoelen kwijt te kunnen.

 

Het lokaal lag een beetje in een verdomhoekje . Je kon er alleen komen door een smal gangetje waar je met enige moeite elkaar kon passeren maar meestal wachtte de ene klas even voor het kantoor van de conrectoren tot de vorige klas allemaal het gangetje uit waren.

De conrectoren waren daar vaak wat minder van gediend want blijkbaar maken 18 leerlingen die moeten wachten op ongeveer 18 andere leerlingen best veel geluid. We hadden alleen geen enkel idee waar we dan zouden moeten wachten want de andere opties waren bovenaan de trap, voor de klapdeuren van een gang vol lokalen of voor de deur van een veelgebruikt groot lokaal. We hebben wel eens geopperd het lokaal tussen klassieke talen en het kantoor in te gebruiken als tussenstop maar dat was uit den boze. Die ruimte was namelijk zo mogelijk nog kleiner en werd enkel gebruikt door de enkele kandidaat die Grieks in zijn/haar eindpakket had en de schoolarts.

 

Kantoor = 1) Arbeidsruimte 2) Bedrijfsgebouw 3) Bureau 4) Gebouw voor het werk 5) Handelshuis 6) Schrijfkabinet 7) Werkkamer

 

Dat het kantoor van de conrectoren boven aan de trap naast de gang naar Klassieke talen zat heb ik lange tijd alleen geweten door de mededelingen bij Grieks en Latijn dat we tijdens het wachten wat stiller moesten zijn. Ik ben er trots op te melden dat ik in mijn hele schoolcarrière slechts eenmaal in het kantoor van de conrector ben geweest. Mijn mentor liet me daar weten geen heil in mijn schoolcarrière te zien en daarom het mentorschap overdroeg aan iemand die het wel wilde doen. Toen de conrector nog even moest benadrukken hoe blij ik moest zijn dat ze iemand bereid hadden gevonden mij in hun mentorgroep op te nemen besloot ik daar ter plekke dat ik klaar was met deze school.

 

Hoe het kantoor er uit zag weet ik niet meer. Ik weet alleen nog dat zestienjarige ik aan de ene kant van een bureau zat en aan de andere kant de conrector met achter hem mijn ex-mentor en de mentor die nooit mijn mentor werd. Voor mij is het geen toeval dat het verschil tussen de mentor en Dementor slechts een spatie is.


p.s. Wie graag eens foto's wil zien kan googelen op Churchilllaan Coevorden. appartement 43 staat/stond te koop en bestaat uit de lokalen klassieke talen, het kantoor van de conrectoren en het grote lokaal bovenaan de trap.