tag:blogger.com,1999:blog-19316488866394695882024-03-05T20:08:26.868+01:00Cin verteltCin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.comBlogger986125tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-51715848722384371802024-03-03T14:46:00.003+01:002024-03-03T14:46:52.372+01:00#wow deel 8, 2024<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Hoewel er geregeld de meest wilde ideeën en plannen aan
mijn brein ontspruiten ben ik niet zo van het initiatief nemen. Daarvoor laat
ik mij te veel hinderen door realiteit, een negatieve zelfblik en een gebrek
aan zelfvertrouwen zeer zeker aan ten gronde. Terwijl ik nog vol enthousiasme
alle mogelijkheden in mijn hoofd aan het doornemen ben zie ik meteen al beren op
de weg.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Initiatief</span></i></b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">:
het ondernemen van actie zonder hier door anderen toe aangezet te worden.<br />
– (plan) het bedenken van een nieuw idee of plan en het ondernemen van stappen
om dit idee of plan te realiseren;<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Gelukkig woon ik in een klein stadje met een groor
aantal mensen met de meest uiteenlopende initiatieven. En voor die initiatieven
zoeken ze altijd wel meedenkende ondersteuners. Er ligt hier op elke straathoek
een mogelijkheid tot vrijwilligerswerk. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">De keuze is reuze. Je kunt het zo gek niet bedenken of
er is iemand bezig met het opstarten, uitvoeren, in beweging houden van jouw briljante
inval.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik heb zeer veel bewondering voor mensen die dat
aangaan. Het vanuit het niets een idee neerzetten en er gewoon voor gaan.
Meestal onder het motto “niet geschoten is altijd mis”. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik durf het niet. Ik ben van nature een bangebroek op
dat gebied. Wat ik dan wel weer durf is de durvers ondersteunen. Soms door
simpelweg berichten te delen, mensen te enthousiasmeren voor een initiatief en
soms door diverse hand- en spandiensten te verrichten.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">En zo breng ik de
boel weer in evenwicht. Ik mag dan geen durver zijn, als doener kan ik zeker
mijn steentje bijdragen. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Onder de afbeelding een aantal links naar een paar van die prachtinitiatieven.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTzWqlt5gGMpn63VdEXl6cCBMDVe6nqC_njY_lh3-8n4ZrFSszVZkGqSJDLctFOEy5x2ki1RXZY6IhtLoo0qmjVQ44oBnQ7yboYeGtBa7WNokF4Qt09U_fm4JghLVHE_dsJCG8K-bMRiZXlKlFmSfI4Yjs1d99F7E7TAZXRdlOmPbhFF05uwASTDy-Xzw/s678/goud-9806_6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="678" data-original-width="480" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTzWqlt5gGMpn63VdEXl6cCBMDVe6nqC_njY_lh3-8n4ZrFSszVZkGqSJDLctFOEy5x2ki1RXZY6IhtLoo0qmjVQ44oBnQ7yboYeGtBa7WNokF4Qt09U_fm4JghLVHE_dsJCG8K-bMRiZXlKlFmSfI4Yjs1d99F7E7TAZXRdlOmPbhFF05uwASTDy-Xzw/s320/goud-9806_6.jpg" width="227" /></a></div><br /><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal"><a href="https://www.stichtingregenboogmeppel.nl/">Stichting Regenboog Meppel</a><br /></p><p class="MsoNormal"><a href="https://www.buurtgezinnen.nl/waar/drenthe/meppel/">buurtgezinnen</a><br /></p><p class="MsoNormal"><a href="https://www.meppelvoorelkaar.nl/">Meppel voor Elkaar</a><br /></p><p class="MsoNormal"><a href="https://ontdekmeppel.nl/meppel-diep-geluk/dna/">Meppel Diep Geluk</a><br /></p><p class="MsoNormal"><a href="https://www.grachtenfestivalmeppel.nl/">Grachtenfestival</a><br /></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-6162843582641529492024-02-28T15:57:00.001+01:002024-02-28T17:03:04.967+01:00#wow deel 8, 2024<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Het woord van afgelopen week is mij verre van vreemd.
Gezien het feit dat ik deze blog een volle week later plaats dan dat het woord
is verschenen geeft al aan dat ik mij zeer geregeld schuldig maak aan
uitstelgedrag.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Uitstelgedrag</span></i></b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">:
specifiek bij studeren ook wel <b>studie-ontwijkend gedrag</b> (‘sog’))
is het uitstellen van taken die men eigenlijk wil of moet doen en waarbij men
weet dat het uitstel waarschijnlijk niet goed is en tot moeilijkheden of extra
stress zal leiden. Daarom wordt dit soms ook irrationeel uitstel genoemd.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">[bron <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Uitstelgedrag"><span style="text-decoration: none; text-underline: none;">https://nl.wikipedia.org/wiki/Uitstelgedrag</span></a>]<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Het zit een beetje in me, het uitstellen van dingen die
gedaan moeten worden. Niet met opzet, tenminste, over het algemeen is het niet
expres. Ik heb dan echt alle intentie om binnen afzienbare tijd te doen wat ik
me heb voorgenomen. Alleen dat brein van mij he. Dat brein dat werkt nog wel
eens tegen. Of eigenlijk niet weleens, mijn brein is mijn allergrootste
valkuil.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Eerst vertelt het me dat ik me nergens zorgen over hoef
te maken of er tegenaan te hikken want ik heb nog tijd zat. Dan vertelt het me
dat ik eerst even wat anders moet doen en dan heb ik meer dan genoeg tijd. Dan
zegt het dat ik toch nog even snel iets anders moet. Vervolgens raakt het in
paniek en slaat lam. En plots ben ik zeven dagen verder en heb nog steeds geen
blog.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Zoals het gaat met mijn blogs gaat het met veel in mijn
leven. Zodra ik tijd zat heb om iets te doen komt er niets uit mijn handen en
als het dan haast begint te krijgen sla ik vast. Om vervolgens op de valreep
als een idioot aan de slag te gaan, me twee slagen in de rondte te werken om
dan steen kapot </span><span style="font-family: "Lucida Bright", serif; font-size: 12pt;">het alsnog op
tijd af hebben. Tenminste, als er een harde deadline is. Geen harde deadline
kan zomaar betekenen dat het op den duur misschien weleens een keer als het
meezit af komt.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Zoals eerder gemeld zitten we momenteel in een klusperiode.
Morgen komen ze de keuken updaten. Een keer raden wat ik vandaag eindelijk heb
gedaan.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr3WLgxAB11uyEcNe9HXzjzqKZoX62V8UOOY9Im-yXjIuCYDI8UiIka3-ZaJIJ8Pbs4OOyiJbhNlaC5UCro6pmIhj-eN4TIZMUpZvmcuU84fG-doKx732FjAY5Sr7vvXA22pCB_m8F1TwgXaUbWLzQYJDN_5hM-CML_9gJTJ3rdzqCfgTC5d7ckcR-jMo/s1556/19-2-laat.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="834" data-original-width="1556" height="172" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr3WLgxAB11uyEcNe9HXzjzqKZoX62V8UOOY9Im-yXjIuCYDI8UiIka3-ZaJIJ8Pbs4OOyiJbhNlaC5UCro6pmIhj-eN4TIZMUpZvmcuU84fG-doKx732FjAY5Sr7vvXA22pCB_m8F1TwgXaUbWLzQYJDN_5hM-CML_9gJTJ3rdzqCfgTC5d7ckcR-jMo/s320/19-2-laat.png" width="320" /></a></div><br /><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-2826217174591330762024-02-17T20:29:00.001+01:002024-02-17T20:29:05.007+01:00#Wow deel 6, 2024<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Jaren geleden zei een vriendin tegen mij: “Jij bent zo’n
grappige tegenstelling. Je hebt je hoofd in de wolken en je benen tot aan je
knieën in de Hollandse grond.” Ze had gelijk. Zoals wel vaker had ze me goed in
de smiezen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Het is namelijk waar. Ik ben weliswaar vreselijk nuchter
maar geloof graag in sprookjes, dat er meer tussen hemel en aarde is, magie en
eeuwige liefde.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Dat ik dus vreselijk met Valentijnsdag in de knoop zit
moge duidelijk zijn. Mijn nuchtere blik is wars van de opgedirkte, suikerzoete,
mega commerciële reclames, films en advertenties.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Prida01, sans-serif; font-size: 19px; font-style: italic; margin: 0px 0px 18px; text-indent: 1.5em;"><span style="box-sizing: inherit;"><span style="box-sizing: inherit; font-style: normal;">Valentijnsdag</span></span>: is <span style="box-sizing: inherit;">een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met bijvoorbeeld cadeautjes, bloemen of kaarten</span>. Valentijnsdag wordt gevierd op 14 februari. Paus Gelasius I riep in 496 14 februari uit tot de dag van de Heilige Valentijn.</p><p class="MsoNormal"><span style="background-color: white; color: #1a1a1a; font-family: Prida01, sans-serif; font-size: 1rem;">wikipedia.org</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright", serif; font-size: 12pt;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright", serif; font-size: 12pt;">Mijn</span><span style="font-family: "Lucida Bright", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Lucida Bright", serif; font-size: 12pt;">romantische
inslag mag graag wegdromen bij verhalen over verliefde mensen die bijzondere
dingen gaan doen. Ik smelt weg bij liefdes die mooie herinneringen maken. En
stiekem hoop ik elk jaar weer dat ik door mijn grote liefde ga worden verrast.
( wie hem kent weet hoe groot die kans is.)</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">In alle vormen en maten vind ik liefde ge-wel-dig. Ik
word week van opbloeiende liefde. Mensen die stapelverliefd zijn stralen zo
prachtig, daar kun je toch alleen maar blij van worden?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik word sentimenteel van oude liefde. De tedere blik
over het liefdevol ingeschonken kopje koffie. Het knikje als de ander iets
verteld over hun vroegere jaren samen. De zachtheid als ze even snel naar de
ander kijken. Een eenheid in liefde.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">En dan is er nog de liefde van alledag. Dat is de liefde
die me vertederd. Liefde van een mens voor een pasgeboren kind. Liefde in de
snelle glimlach als iemand een appje leest van iemand van wie ze houden. De vanzelfsprekendheid
in een zoen bij het elkaar tegenkomen. De stevige omhelzing bij verdriet. Genegenheid
tussen mensen die elkaar graag mogen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik houd van liefde tussen mensen. Dat laat me glimlachen
van oor tot oor. Want ik ben een gelukkeling. Ik ken heel veel van die soorten
liefde. Ik mag ze voelen. Ik mag ze ondergaan. Ik ben kind, ouder en geliefde.
Ik heb het grote genoegen kleinkind te zijn<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>geweest. Ik ben vriendin, medestander, kennis die word gemogen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Kortom, weg met de commercie. Lang leve de liefde!<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/pPm22jEHr-o" width="320" youtube-src-id="pPm22jEHr-o"></iframe></div><br /><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-28141814305737469362024-02-14T13:07:00.003+01:002024-02-14T13:07:48.331+01:00#wow deel 6, 2024<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Het nieuwe woord van de #wow sluit naadloos aan bij
mijn<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>vorige blog. Het is namelijk één
van mijn grootste sociale angsten dat ik mij hier schuldig aan maak.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Leedladder<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">1. Bij het leed van een ander reageren met :
heb ik ook, maar veel erger.<br />
2. ‘Ik heb een tante gehad’ verhalen.<br />
3. De overtreffende trap van zelfmedelijden</span></i></b><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">[bron: geen, zelfbedacht en verfijning of
aanvullingen zijn welkom]</span></i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-2PFFaDQTGwGGBJnhlNiEWsW86D22XOSm2dLis3L7n8mbgig3ZlRa_wh1sJxW42-TrTTEQj-iiaVTyOs5UWXp_T8vz8WkZf4KtuZYhfPnfSoGAZ1LPDWlsP_9mKRPImo9w3JjNFUzoa-l7IqOoV9eXev1UuYvTgGDLhHriBXRFykTNRpXoslMUeEimFE/s283/huilen.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="283" data-original-width="283" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-2PFFaDQTGwGGBJnhlNiEWsW86D22XOSm2dLis3L7n8mbgig3ZlRa_wh1sJxW42-TrTTEQj-iiaVTyOs5UWXp_T8vz8WkZf4KtuZYhfPnfSoGAZ1LPDWlsP_9mKRPImo9w3JjNFUzoa-l7IqOoV9eXev1UuYvTgGDLhHriBXRFykTNRpXoslMUeEimFE/w200-h200/huilen.png" width="200" /></a></i></div><i><br /><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Zoals misschien niet iedereen weet is mijn medisch
dossier nogal gevuld. Al van jongs af aan heb ik qua gezondheid niet altijd
mazzel. Al op jonge leeftijd lag ik enige weken in het ziekenhuis. En dat heb
ik een aantal keer herhaald. (Bijna) Nooit levensbedreigend, wel altijd
ingrijpend.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Buiten die ziekenhuisopnames om heb ik eigenlijk altijd
wel wat. Is het niet iets chronisch wat op speelt, heb ik wel weer een of andere
rare beweging gemaakt, val gemaakt, een val voorkomen, iets gestoten of ik ben
gewoon een beetje onhandig geweest met mezelf. Maar ook mentaal is het niet
altijd pluis. En anders is er wel wat aan de hand met een van mijn gezinsleden.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik probeer zoveel mogelijk niet ‘die vrouw die altijd
wat te klagen heeft’ te zijn maar soms ontkom je er niet aan je verhaal te
doen. Ik begin tegenwoordig maar met de verontschuldiging dat het al met al wel
een beetje veel is. Maar nog vaker resulteert het erin dat ik veel dingen niet
vertel. Ik hoef geen medelijden. Ik wil niet zielig zijn. En bovenal wil ik
niet boven aan de leedladder staan.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-6813748111362368132024-02-09T13:16:00.000+01:002024-02-09T13:16:15.892+01:00#wow deel 5, 2024<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB-GlZpRxZiW87Odqykn7OHMfIgKKVpGWVsu2Sn8YkQMx81K3Ftlj5wgeFeaPw7JKHktzsjWGUjfejW-OKC_hSjphZmrEi5KUURlbPLzyR4401gDk_IbjQQ8vnliTYEvCXoygLlQpiOhYH0QSsbf7kg90GbS-sRfjmsWCOXd7YHv6ywDdyco9hT7MCYkY/s283/kiezen.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="283" data-original-width="283" height="283" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB-GlZpRxZiW87Odqykn7OHMfIgKKVpGWVsu2Sn8YkQMx81K3Ftlj5wgeFeaPw7JKHktzsjWGUjfejW-OKC_hSjphZmrEi5KUURlbPLzyR4401gDk_IbjQQ8vnliTYEvCXoygLlQpiOhYH0QSsbf7kg90GbS-sRfjmsWCOXd7YHv6ywDdyco9hT7MCYkY/s1600/kiezen.png" width="283" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Een van de grootste dilemma’s van deze week was of ik
deze #wow nog ging schrijven of me op het nieuwe woord zou storten. Maar ik
denk dat het tijd is om met de billen bloot te gaan. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Dilemma</span></i></b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">:
Een dilemma is een situatie of probleem waarin uit twee even onaantrekkelijke
(of aantrekkelijke) alternatieven moet worden gekozen. De keuze kan daarom niet
alleen op logische gronden gemaakt worden. De weg om uit een dilemma te geraken
is dan ook vaak een zeer persoonlijke keuze.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Dilemma" target="_blank">[bron Wikipedia]</a><o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Het lijkt wel of mijn leven momenteel van keuzes aan
elkaar hangt. Niet alleen zitten er aan woningverbetering talloze keuzes over bedrijf,
materiaal, kosten, kleuren en andere belangrijke bijzaken, maar ook op het gebied
van gezondheid en energie sta ik geregeld voor dilemma’s.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Er is nog een overeenkomst tussen de woningverbetering
en mijn gezondheid. Het draait voornamelijk over energiebeheer. Het gaat bij
beide om zo efficiënt mogelijk om te gaan met de beschikbare energie. En als je
meer gebruikt dan er beschikbaar is moet je betalen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik kwakkel al langer met diverse mankementen die een
flinke invloed hebben op mijn energievoorraad. Energiereserves zijn zo goed als
niet bestaand. En vorige week werd mijn neus weer even flink op dat feit
gedrukt.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Na een paar weken flink zijn, doorzetten, inzetten op “beter”
worden, ging het licht uit. Ik wilde te veel, te graag, te snel. Mijn lichaam
stapte op de rem en ik werd flink ziek. Niet met verkoudheid. Snotteren of
ander uiterlijk vertoon. Nee, hoofdpijn, spierpijn, een uitgeput gevoel en
algehele malaise.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik haat het als mijn lijf dat doet. Ik weet dat het nut
heeft. Ik weet dat het een functie heeft. Ik weet dat ik er niet tegen zou
moeten vechten maar ik heb er zo’n hardgrondige hekel aan. Het laat me minderwaardig
voelen. Alsof ik niet kan voldoen aan een minimumstandaard. En dan maakt het niet
uit dat die standaard alleen in mijn hoofd zit of daadwerkelijk bestaat. Zo
voel ik me. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">En weet je, dat helpt geen ene moer. Want buiten dat
mijn lijf dan instort, krijg ik het ook mentaal flink voor mijn kiezen. Er wordt
mij een spiegel voorgehouden waar ik liever niet inkijk. Ik zal moeten erkennen
dat wat ik wil, niet hetzelfde is als wat ik kan. En dat ik best kan blijven
volhouden dat ik wat naweeën heb van covid en het effect op mijn bestaande
condities, maar dat het misschien tijd wordt eindelijk aan mezelf toe te geven
wat ik eigenlijk wel al wist. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Hoewel mijn symptomen misschien niet zo erg zijn als die
van andere patiënten heb ik long covid. Lange tijd heb ik het ontkent omdat ik
zoveel minder last heb dan andere mensen. Maar het schijnt geen competitie te
zijn. Het lijkt niet uit te maken hoeveel last je hebt. Long covid is long
covid en de effecten zijn wel gelijkend maar niet gelijk op ieder mens. <o:p></o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-48948975278975311242024-01-22T23:54:00.002+01:002024-01-22T23:54:20.393+01:00#wow 2024, deel 3<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpWQb6CkQGHN1h28xffWbb_swhMSG6DAhkXwLV_qa7ApykIu9ZR_RfaWltYnCD30GbUsU4iKCs4XiJf6MqP4j3YvNQD1qWBNyZ9O4apafdEaesMZj_k86kFE7YEc-f27aMRTsmH5JPEtHHseEeeBBqj3_bOxsNEV03Az5BudOQ4H72p85wdWe2lwqpCm0/s678/72b69813183ea01acc32bafd0dc04f88.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="678" data-original-width="480" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpWQb6CkQGHN1h28xffWbb_swhMSG6DAhkXwLV_qa7ApykIu9ZR_RfaWltYnCD30GbUsU4iKCs4XiJf6MqP4j3YvNQD1qWBNyZ9O4apafdEaesMZj_k86kFE7YEc-f27aMRTsmH5JPEtHHseEeeBBqj3_bOxsNEV03Az5BudOQ4H72p85wdWe2lwqpCm0/s320/72b69813183ea01acc32bafd0dc04f88.jpg" width="227" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Afvinklijstjes, ik heb er een haat/liefde verhouding
mee. Misschien kun je het zelfs wel een knipperlichtrelatie noemen. Het ene
moment loop ik er mee weg en weet niet wat ik zonder zou moeten en het andere
moment zijn ze de grootste vloek in mijn leven.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Mijn brein is één grote vergaarbak van informatie.
Afspraken, regelgeving, het huishouden, familiezaken, alles vliegt er rond.
Vaak heb ik geluk en komt de informatie naar buiten op het moment dat ik het
nodig heb. Bijna even vaak ontglipt er dan iets met deze informatie. En meestal
gaat dat om futiliteiten. Maar geloof me dat het best vervelend is dat het de
hamburgers zijn <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>die op het
boodschappenlijstje moeten voor de broodjes hamburger van later in de week. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 0.9rem; margin-top: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: bolder;">Afvinken</span> is een term die vaak wordt gebruikt om aan te geven dat een taak of item op een lijst is voltooid of afgerond. Het wordt vaak geassocieerd met het visueel markeren van een taak door er een vinkje naast te zetten, meestal in de vorm van een <span style="box-sizing: border-box; font-weight: bolder;">✓</span>-symbool. Dit wordt gedaan om aan te geven dat de taak is voltooid of de vereiste actie is ondernomen.</p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><cite style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Montserrat, sans-serif; font-size: 15px;">https://chat.openai.com</cite></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Zoals gezegd gaat er geregeld data verloren. Dat heeft
me er toe gedreven overal lijstjes van te maken. Afspraken worden zo snel
mogelijk op een kalender genoteerd, ik heb altijd een boodschappenlijstje open
in de app en voor ik op vakantie ga maak ik een lijst van dingen die ik mee
neem op vakantie en dus ook voor de terugweg weer in de koffer moeten hebben.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Dat zijn handige lijstjes. Ze hebben me al geregeld
ernstig geholpen. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Waar ik meer moeite mee heb zijn te doen lijstjes. Of stappenplannen.
Of verbouw planningen. Of ik maak ze te summier waardoor zeer noodzakelijke
stappen worden vergeten. Of ik ben zo bang dingen te vergeten dat ze ellenlang
en onwerkbaar worden. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">De grote grap is dat we momenteel onze woning behoorlijk
aan het opknappen zijn. Verduurzaming en modernisering heet het mooi op papier.
In praktijk zijn het veel taken die moeten worden uitgevoerd. En dat kan niet
zomaar op het moment dat er iemand tijd heeft, nee, daar moet een volgorde
inzitten. Het ene moet gedaan zijn voor het andere kan. Weer wat anders kan
daar best tussendoor, voor of achter maar heeft een levertijd van minimaal 8
weken. En dan moeten er ook nog wat beslissingen worden genomen over welk systeem,
welk bedrijf, is dit noodzakelijk of is dat beter?, wat is wijs om te doen en
wat kunnen we beter laten? En dan hebben we het nog niet eens hoe we dan willen
hoe het eindresultaat er uit gaat zien.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">We zijn onderweg. De meterkast is gedaan, de vloer geïsoleerd,
een onverwacht gaslek is opgelost en we weten wanneer de zonnepanelen worden geïnstalleerd.
Het nieuwe keukenblad is ingemeten, de elektra aansluitingen besproken. Nu door
met de vloerverwarming en de warmtepomp. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Tussendoor aan de slag met het leuke deel. Samen met een
student Interieur Design kijken en beslissen hoe de woonkamer er uit gaat zien.
Al betekent dat ook, nog meer lijstjes.<o:p></o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-76084110540855350632024-01-16T20:44:00.001+01:002024-01-16T20:44:13.901+01:00#wow deel 2, 2024<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Onze middelste is nogal verzot op eten. En dan vooral op
eten wat ik als minder gezond zou kwalificeren. Het is ongelofelijk wat hij als
puber voor troep kon wegstouwen. Niet dat ik het voedsel te zien kreeg, mij
restte enkel de kartonnen en de dozen. En de zakken en de plastic verpakkingen.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Wat vooral in het oog sprong waren de enorme hoeveelheid
koekverpakkingen. Stroopwafels, gevulde koeken, knoppers, speculaasjes, zomaar
wat voorbeelden van wat er in die verpakkingen had gezeten. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Met kerst probeer ik altijd een cadeau met een knipoog
te geven. Over het cadeau van middelste hoefde ik niet lang na te denken. Deze
kreeg een sweater met daarop een afbeelding van het hoofd van koekiemonster, of
zoals het op de trui stond, Cookiemonster. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ja, de naam Cookiemonster past hem, maar het feit dat
hij bijna 2 meter is, zeer fors, lang ruig haar heeft en een poging tot een
vikingsbaard op zijn gezicht draagt maakt het contrast zo ontzettend grappig
dat ik het niet kon laten de trui voor hem te bestellen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Omdat middelste als een kind zo blij was met zijn
sweater was een traditie geboren. Nee, hij krijgt niet alles met een Cookiemonster
maar hij is ondertussen wel trotse bezitter van meerdere t-shirts, een prachtig
cookiemonster-blauw trainingspak en als klap op de vuurpijl een
cookiemonster-Hawaiishirt.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Vooral deze laatste is altijd een groot succes als hij
deze in het openbaar draagt. Ik heb al meerdere malen staan schateren van het
lachen omdat mensen per se een foto van ‘die lange brede gozer in dat geweldige
shirt’ willen maken. En middelste is de moeilijkste niet. Die poseert vol trots
voor een ieder die dat wil.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcXvrBq1J11mJk_arnxK-5MafZxpwl-GxdSm5J8UlSgUxgqjZdLyplWuVWuXjIShw763DeEwdB5O1rw4vt6HN-Z9qMbqVaCrgeDjNSSxnt0mGhdDk4xUvUyU_ePtig8A88h9OwWqdWRgf-dQU48MmZYovVQCpiuL3jMlPkL63lPZfG5gOyvfABD966H9g/s2151/IMG_20220622_181920877~2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2151" data-original-width="1461" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcXvrBq1J11mJk_arnxK-5MafZxpwl-GxdSm5J8UlSgUxgqjZdLyplWuVWuXjIShw763DeEwdB5O1rw4vt6HN-Z9qMbqVaCrgeDjNSSxnt0mGhdDk4xUvUyU_ePtig8A88h9OwWqdWRgf-dQU48MmZYovVQCpiuL3jMlPkL63lPZfG5gOyvfABD966H9g/s320/IMG_20220622_181920877~2.jpg" width="217" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">middelste in hèt shirt<br /><br /></td></tr></tbody></table><br /><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyTmo1cGn5p17DsJFr6l3LDBnAJ6zhyphenhyphen8OV6AuknBJ0TN8I6SK-JX4IRiT4oknnBGB90C-0TPcTPST_LKyYY_6LlIJDTRWX9sNlGR_mz06CKECt6X8qMMC5L9PUoOaHwODAfW5cjOaTCrl5HEcwOqj4KQeddUuFhaxxY2QUCi3szz1Eb8p7zwf7ce17K2U/s2584/IMG_20220622_181918164~2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2584" data-original-width="901" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyTmo1cGn5p17DsJFr6l3LDBnAJ6zhyphenhyphen8OV6AuknBJ0TN8I6SK-JX4IRiT4oknnBGB90C-0TPcTPST_LKyYY_6LlIJDTRWX9sNlGR_mz06CKECt6X8qMMC5L9PUoOaHwODAfW5cjOaTCrl5HEcwOqj4KQeddUuFhaxxY2QUCi3szz1Eb8p7zwf7ce17K2U/s320/IMG_20220622_181918164~2.jpg" width="112" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">lief lachen voor de foto ( het haar is inmiddels langer)</td></tr></tbody></table></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-39191779838746047892024-01-06T12:10:00.000+01:002024-01-06T12:10:43.021+01:00#wow deel 1, 2024<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Zoals jullie weten schreef ik zeer geregeld mee aan de
#WOT, word on Thursday, een initiatief om aan de hand van een woord wekelijks
op donderdag een blog te plaatsten.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Het afgelopen jaar is daar behoorlijk de klad in
gekomen. Niet omdat ik niet wilde maar vooral omdat het leven me links en
rechts inhaalde. Tel daarbij op dat ik op donderdag vrijwilligerswerk doe en je
snapt dat gebrek aan tijd, puf en motivatie steeds vaker roet in het eten
gooide.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Blijkbaar was ik niet de enige want er is gevraagd of de
#wot moest blijven bestaan, ophouden of in aangepaste vorm doorgaan. En hoewel
ik nauewlijks een bijdrage heb geleverd afgelopen jaar kon ik me niet
voorstellen dat het op zou houden. Dat het in de huidige vorm niet meer voldeed
was ook wel duidelijk maar net als ik zagen veel deelnemers wel heil in een
aanpassing. En daarmee is de #WOW geboren, word of the week. En deze week is
het woord <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Nostalgie: Verlangen naar een
geromantiseerd vroeger </span></i></b><span style="font-family: "Lucida Bright", serif; font-size: 12pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Het veranderen van de naam maakt me een beetje weemoedig.
De #wot is een grote rode draad geweest in mijn blogleven. Soms lukte het me
langere of kortere tijd niet om mee te doen maar uiteindelijk haakte ik toch
altijd weer aan. Vooral omdat het me inspiratie gaf. En een schrijfdoel. Maar
ook omdat ik me onderdeel voelde (en voel!) van een gezelschap wat waarde hecht
aan de #wot en elkaar stimuleert vooral te blijven schrijven zonder oordeel over
vorm, niveau of visie. Natuurlijk doet inhoud er wel toe maar dat je schrijft
is het belangrijkste.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Als vanzelf denk ik na over wat ik allemaal geschreven
heb voor de #wot en besluit mijn blogs eens door te kijken. En wat zie ik? Het
is bijna 11 jaar geleden dat ik mijn eerste #wot schreef. Zo leuk om terug te
lezen. Wat is er toch veel veranderd sinds die eerste. En wat is er veel
hetzelfde gebleven. Mijn leven ziet er heel anders uit tegenwoordig maar wat me
opvalt is dat mijn toon en stijl weinig veranderd zijn. Grappig om dat te zien.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik heb heerlijk gescrold door en gelezen in elf jaar aan #wot-blogs.
Sommigen zeer persoonlijk, sommigen zeer goed, soms een plichtmatig blog. Van
alles komt voorbij. Deze verzameling blogs is bijna als een logboek, een
overzicht van mijn leven in elf jaar. Frustraties en prestaties, baaldagen en
topdagen. En vooral heel veel nostalgie. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Voor een ieder die ooit eens de taak om elke week een
#wot te bedenken mijn immense dank voor de uitdaging die jullie elke week neer
hebben gelegd. Jullie hebben mijn geïnspireerd en gemotiveerd te blijven
bloggen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-17557814958427906462023-12-13T19:23:00.002+01:002023-12-13T19:23:48.192+01:00De tijd van het jaar<p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSKPljyJneq7PIAxOW2Z_reJ9_BSrGqDeT7wakmmf0AA0Sce_qPD5sP_fzld6mgnhxOdkoRV_pHK-la2L960wzl9AwJt5zGpmmAOpUFCqAYaSnB7GnCWMwiDgJFkYhdwp84bBHaMfOeyLnYREmRnOrbHRGtMIS3YyMUnoW1ta44kAhJ97vddC6WrhUWr8/s1000/1543421213-doctor-who-christmas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="501" data-original-width="1000" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSKPljyJneq7PIAxOW2Z_reJ9_BSrGqDeT7wakmmf0AA0Sce_qPD5sP_fzld6mgnhxOdkoRV_pHK-la2L960wzl9AwJt5zGpmmAOpUFCqAYaSnB7GnCWMwiDgJFkYhdwp84bBHaMfOeyLnYREmRnOrbHRGtMIS3YyMUnoW1ta44kAhJ97vddC6WrhUWr8/s320/1543421213-doctor-who-christmas.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Het is december. De dagen zijn kort, donker en nat. In
huis staat de kerstboom versierd te zijn en overal schijnen lichtjes en branden
kaarsen. Het is weer die tijd van het jaar. De tijd dat ik niets liever wil,
maar altijd weer twijfel of ik het wel kan, of ik het wel iedereen wil laten
zien of ik het überhaupt wel in me heb. Het is weer tijd om een kerstverhaal te
gaan schrijven.<o:p></o:p></span><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Net als andere jaren zuig ik niet helemaal zomaar iets
uit mijn duim. Er zijn anderen die veel tijd stoppen in het verzinnen van
onderwerpen en thema’s. Dit jaar heeft Ali Molenaar weer een aantal ideeën om
mee aan de slag te gaan aangereikt. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Wil je ook jezelf uitdagen? Zoek je nog een idee voor
een kerstverhaal? Vindt je het leuk om onderdeel te zijn van een groepje
kerstverhalen? Kijk <a href="https://alimolenaar.nl/stukjes/kerstverhaal-2023-schrijf-je-mee/">hier</a> of er iets voor je tussen zit en schrijf mee!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Vorig jaar heb ik door omstandigheden geen verhaal aangeleverd.
<a href="https://cins-verzinsels.blogspot.com/2021/12/het-elfje-dat-van-kou-houdt.html" target="_blank">Dit </a>was mijn bijdrage in 2021. <br /><o:p></o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-16452473099909043112023-12-04T17:09:00.001+01:002023-12-04T17:09:30.375+01:00even bij praten<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6vFltX5nZlwVWWrH93J3f9-v-fyzvB8szdfCYuTfZv8VcZ3zfyTZ1AWhXD4nsZfBrz9_oveg_btFfUm4joiQ-V047jNHS9kxVFwVNVQfhsPqogDcQFW3EbOdZUtCmjbCLp5FaX31jZxss8678rMLfQVUNXNWnDrT7bT77MIJ1BH6s5tcKQF6qGb6yqLM/s797/Loesje-spreuk.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="797" data-original-width="563" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6vFltX5nZlwVWWrH93J3f9-v-fyzvB8szdfCYuTfZv8VcZ3zfyTZ1AWhXD4nsZfBrz9_oveg_btFfUm4joiQ-V047jNHS9kxVFwVNVQfhsPqogDcQFW3EbOdZUtCmjbCLp5FaX31jZxss8678rMLfQVUNXNWnDrT7bT77MIJ1BH6s5tcKQF6qGb6yqLM/s320/Loesje-spreuk.jpg" width="226" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Het is al even geleden dat ik heb geblogd of mij op
social media heb geroerd. En geloof het of niet, dat had wat redenen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Half september ging ik met mijn moeder samen cruisen
naar en in Noorwegen. Het was alles wat ik hoopte en ik hoop op termijn nog
eens een cruise te maken maar dan naar Noorwegen en IJsland. Deze cruise was
onbedoeld het begin van een lange pauze in het bloggen. Schrijven op een
telefoon is nou eenmaal niet echt makkelijk of prettig. Ik hield het dus bij updates
via sociale media en nam mij voor bij thuiskomst een uitgebreid blog te schrijven
over mijn cruise-ervaring.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Dat liep anders.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Bij thuiskomst werd ik al snel overvallen door ziekte.
En waar ik tijdenlang het virus heb kunnen ontwijken was ik nu de bok. Ik had
corona. En met mij het hele gezin.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Waar ik eerst dacht dat ik er genadig van af kwam, de
rest was aanzienlijk zieker dan ik, bleek ik het minst snel op te knappen. Dat
opknappen ging zo langzaam dat ik mocht gaan deelnemen aan een
covid-hersteltraject.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Al bij de start van het traject bleken er nog wat andere
gezondheidsproblemen te zijn waarvoor ik momenteel in de medische molen draai.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ondertussen kreeg het toetsenbord van mijn laptop
ernstige kuren. Dus terwijl mijn energie heel langzaam terug kwam had ik nu
geen gereedschap meer om te bloggen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Tot overmaat van ramp botste Talyn begin november op
mijn fiets tegen een andere fietser. De andere fietser heeft nog iets geroepen
maar is toen doorgefietst. Talyn had minder geluk. Niet alleen ligt mijn fiets
volledig in de kreukels ook zij had flinke verwondingen. Zo ernstig dat ze met
de ambulance naar het ziekenhuis werd overgebracht waar ze van top tot teen
werd nagekeken en op de acute opname mocht wachten op een operatie aan breuken
in het gezicht. Na vier dagen mocht ze bont en blauw en met diverse hechtingen
weer naar huis om te herstellen. Dat herstellen ging ook niet helemaal zonder
complicaties maar ze is nu op de goede weg<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Na drie weken is eindelijk alle zwelling in het gezicht
weg en heeft ze nog een zeer hardnekkige bloeduitstorting op haar kaak. Haar
volledig opengereten lip is netjes gehecht en het lijkt erop dat ook de
lipfunctie Amet Kerst alles weer eten.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Tussen alle arts bezoeken, poli-afspraken,
fysiotherapie, logopedie, bloedprikken en andere medische afspraken wordt er
ook nog voorbereid op verduurzaming en verbetering van onze woning.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Er wordt een nieuwe hypotheek afgesloten. Er worden
offertes opgevraagd en gemaakt. We hebben afspraken voor zonnepanelen plaatsen,
vloer isoleren en keuken vernieuwen. En ik probeer ook langzamerhand mijn
vrijwilligerswerk weer op te pakken.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Kortom, er was even van alles en nog wat aan de hand. Maar
ondanks dat de agenda nog steeds erg vol is komt er weer een beetje puf en
ruimte om te bloggen. Hopelijk precies genoeg puf en tijd om er binnenkort een
kerstverhaal uit te rammelen.<o:p></o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-26491183603459808162023-08-30T14:27:00.002+02:002023-08-30T14:35:37.908+02:00op reis<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW9R6xd78pjJvTvJSauHXDznJ_l_9g5ac3tRyEj0MKOIxqxu6AcNsB4INLx0p-m4pc3azAspMDG6RGbvf1Dv5FHrUYHWQpnvhHXaNfy9nWaNZIf1dMsnoFOFIQhHe8YJCeO_EcbBVboG7WyJ3LT7q_Il0zCT0RIqXZ4UuWw0eg9FgJzh_G5zbrfgz1rRo/s283/boot.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="283" data-original-width="283" height="283" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW9R6xd78pjJvTvJSauHXDznJ_l_9g5ac3tRyEj0MKOIxqxu6AcNsB4INLx0p-m4pc3azAspMDG6RGbvf1Dv5FHrUYHWQpnvhHXaNfy9nWaNZIf1dMsnoFOFIQhHe8YJCeO_EcbBVboG7WyJ3LT7q_Il0zCT0RIqXZ4UuWw0eg9FgJzh_G5zbrfgz1rRo/s1600/boot.png" width="283" /></a></span></div><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br />Ergens in het voorjaar hing ik met mijn moeder aan de
telefoon en hadden we het over vakanties. Hoewel we beiden geen echte
vakantiegangers zijn, zijn er toch wel een paar dingen die we allebei nog wel
eens zouden willen doen. Zo wil ik nog altijd eens een rondreis door
Griekenland en/of Italië maken. Ook zijn we allebei erg gecharmeerd van
stedentripjes en geen strandliggers. Toen zei mijn moeder: ”Weet je wat ik ook
altijd nog eens wil doen? Een kleine cruise. En dan niet op de Middellandse zee
maar naar Noorwegen ofzo .” En ik antwoordde enthousiast: ”Als<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>je dat gaat doen ga ik met je mee”.<o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Een ieder die mijn moeder een beetje kent weet wat dat
betekende. En het moment dat ik was uitgesproken, ik ook. Wij gaan een cruise
naar Noorwegen doen!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Enige tijd later begon het voorbereiden. Wat willen we?
Hoe lang? En wanneer? We wilden in eerste instantie vertrekken vanuit de
Eemshaven. Helaas ging daar een heleboel mis en werd de afvaart plots
verplaatst naar Duitsland. Ook wel te doen maar toch een stuk minder handig
voor ons.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Gelukkig hadden we nog niks geboekt dus we keken al snel
verder. We kwamen uit bij een reis via Holland America Lines. Half september, zeven
dagen en nachten, vertrek en aankomst in Asterdam. Helemaal wat we voor ogen
hadden.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hoewel we pas over ruim twee weken vertrekken zitten we
volop in de voorpret. Wat moeten we mee? Hoe komen we in Amsterdam? Hoe komen
we weer thuis? En vooral ook, wat moet er mee in de koffer? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Ondertussen houd ik mij ook bezig met het uitzoeken van
het plaatselijk weer, het opzoeken van informatie over en bezienswaardigheden
in de plaatsen die we aan doen. Kortom, de voorpret is flink begonnen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-62488364498303127532023-02-01T14:25:00.004+01:002023-02-01T14:25:44.593+01:00#wot deel 4. 2023<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Er is een tijd geweest dat ik heel veel tijdschriften
las. Dat is nog in de tijd dat het nog damesbladen, maandbladen en
tijdschriften heetten in plaats van magazines en glossy’s. Best een tijd
geleden dus.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik las graag maar had weinig tijd en energie waardoor
boeken bleven liggen. Maar zo’n hap-snap-lees- blaadje was goed te verwerken.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Hoewel ik bijna een hele leesmap wel weg kon lezen ging
mijn voorkeur uit naar bladen die zich richtten op jonge vrouwen. Dus niet de
Libelle of Margriet maar de Viva en de Flair. Vooral de Flair vond ik een fijn
lezend blad. De Viva hield zich voor mijn gevoel vooral bezig met alleenstaande,
werkende, zelfstandig wonende vrouw. De Flair was iets behoudender, iets minder
op seksualiteit en carrière gericht leek het. Het was allemaal iets rustiger
van toon. Iets minder ambitieus. Wat meer doorsnee. En de kleding in hun rubrieken
was een stuk meer betaalbaar. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKSyZmeYjnD9S95sd5gK-GTlwta3zNRBE-ZInGXgsGNlfbcrPssjirhuE6Gf8jxl3w8n-bqMvBdhFK4gX-niwOivdxFhhGTIDWMVLAXy3PZpA_O9meISSGw5g-nG7gTkFJJ_EGBs6EAGNk1WwB21pm89WqyIxKeaGGgGPJdAxmGjZLpBKBU1DDdndC/s412/download.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="122" data-original-width="412" height="95" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKSyZmeYjnD9S95sd5gK-GTlwta3zNRBE-ZInGXgsGNlfbcrPssjirhuE6Gf8jxl3w8n-bqMvBdhFK4gX-niwOivdxFhhGTIDWMVLAXy3PZpA_O9meISSGw5g-nG7gTkFJJ_EGBs6EAGNk1WwB21pm89WqyIxKeaGGgGPJdAxmGjZLpBKBU1DDdndC/s320/download.jpeg" width="320" /></a></div><br /><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Jaren las ik de Flair naar volle tevredenheid. Tot ook
hier het gat tussen mijn leven als thuismoeder met drie kinderen en de doelgroep
van jonge, werkende vrouwen zonder kinderen erg groot werd.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik ging op zoek naar een vervanger. Ik bladerde eens
door wat Libelles en Margrieten maar dat was het toch net niet helemaal. Mijn
kinderen waren nog geen tieners. Ik zat niet tegen of rond de overgang en nog
wel erg jong voor hun mode.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik voelde me bijna weer een meisje van dertien. Je weet
wel, tussen tafellaken en servet. Tussen Tina en Viva. En toen kwam de Esta
uit. Wat vind ik het jammer dat dat blad niet meer bestaat. Dat was nou echt
een blad wat dat gat tussen dertig en vijftig opvulde. Artikelen over gezinnen
met bijzondere kinderen. Vrouwen met chronische beperkingen. Een rubriek over
vrouwen rond de veertig. Zoveel herkenning en aansluiting Ik was helemaal fan.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">De tijdschriftenwereld is enorm veranderd. De Flair
bestaat niet meer. Ook de Esta en de Viva zijn gestopt. Of de Yes nog bestaat
weet ik eigenlijk niet eens zeker. In de schappen wordt je om de oren geslagen
met dure glossy’s van bekende namen maar ik voel weinig verbinding meer met
deze bladen. Het is allemaal een behoorlijke ver van mijn bed-magazine
geworden. En de mode uit hun mode-reportages niet te betalen. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Het #WOT-woord is:<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Flair: 1) bijzondere handigheid, 2)
charmante vlotheid, 3) fijne neus, 4) gemak in de omgang, 5) gemak waarmee men
zich ergens doorheen slaat, 6) gemakkelijk in de omgang, etc.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">woorden.org<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-62791188261764644022023-01-21T23:33:00.001+01:002023-01-21T23:33:24.294+01:00#wot deel 3, 2023<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Het is denk ik de meest gezochte eigenschap in een partner
hoe vaak hoor je niet in van die datingprogramma’s dat ze vooral hopen dat hun
blind date humor heeft. Vaak vraag ik me dan af wat voor humor ze dan bedoelen.
Van die op het randje maar net er niet over- humor? Of van die gitzwarte die
alle en iedereen genadeloos afzeikt? Of bedoelen ze dan die bulderen van het
lachten-humor van Geer en Goor? Of de aloude lache of ik schiet-humor. Want
zoveel mensen zoveel soorten humor.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Zo kan ik mij een verhaal van mijn ouders herinneren die
toen ze nog verkering hadden naar het theater gingen. Mijn moeder heeft zich
anderhalf uur lang zitten opvreten en wild ehet liefst in de pauze naar huis.
Mijn vader heeft zitten gieren van het lachen. Het gezelschap waar ze naar
gingen kijken was Neerlands Hoop in Bange Dagen Nog als ze Freek de Jonge ziet
raakt mijn moeder zwaar geërgerd. Hoeft ze hem niet eens te horen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisS72JqqQbd3vjojqRakq6cZ1gLvbezeuwyjCMCBkrOnMJ4nZ1JxeAyyXfmWhjeYTeexyioUS526pTjHxrDGyPGbP1yZWmnWkoM4zEsRffXNhiv-is8Oie0ogylUo77PsN-MJs-PhEWrBSrJuzfbCkQQ6_W-HWLoEp7IxCXttLZW47cvvNb-w8hK8E/s420/e22ed867e18268839b28f074348e00c6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="294" data-original-width="420" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisS72JqqQbd3vjojqRakq6cZ1gLvbezeuwyjCMCBkrOnMJ4nZ1JxeAyyXfmWhjeYTeexyioUS526pTjHxrDGyPGbP1yZWmnWkoM4zEsRffXNhiv-is8Oie0ogylUo77PsN-MJs-PhEWrBSrJuzfbCkQQ6_W-HWLoEp7IxCXttLZW47cvvNb-w8hK8E/s320/e22ed867e18268839b28f074348e00c6.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Hoewel ik best een lachebekje ben denk ik niet dat ik de
lach aan mijn kont heb hangen. Ik ben meestal ook op mijn grappigst als ik daar
totaal geen erg in heb. Meestal is de grap het gevolg van een wat traag filtertje
Pas als mensen beginnen te lachen heb ik door dat ik een best wel geniale opmerking
heb gemaakt. Maar of dat nou betekent dat ik humor heb?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dat mag de goegemeente zelf besluiten.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><b>Het #WOT-woord
is:<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Humor is volgens Van Dale “dat wat grappig,
geestig, om te lachen is”. Wie humor heeft, heeft “oog en gevoel voor
vrolijkmakende tegenstrijdigheden tussen voorkomen en bedoeling of betekenis
van zaken” of, actiever, “de neiging het vrolijkmakende in gebeurtenissen het
meest te doen uitkomen”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">vandale.nl<i><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-82566859085327431912023-01-19T14:51:00.000+01:002023-01-19T14:51:02.633+01:00#wot deel 2, 2023<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">In mijn hoofd heb ik dit blog al honderden keren
opgetikt. Ik heb geschreven over het zachte weer van vorige week, met een leuk
bruggetje naar de zachtheid van stoffen en hoe het een gezins-guilty pleasure
is om op een stoffenmarkt stofjes te voelen. Over de gevoeligheid van de
kinderen voor stoffen op hun huis. Over de fantastisch zachte hoodie die mijn
dochter met kerst kreeg waardoor ik haar wil blijven aaien als ze hem draagt.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">In werkelijkheid lag ik in mijn bed opgekruld onder het
dekbed. Of hing ik in het hoekje van de bank onder een dekentje te haken. Of ik
was bij die poging tot haken genadeloos in slaap gesukkeld en lag kwijlend en
snurkend te dromen over dit blog.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-family: "Lucida Bright", serif; line-height: 107%;">Het #WOT-woord is:<o:p></o:p></span></i></b></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright", serif; line-height: 107%;">Zacht (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord):
1) niet hard; = week, 2) bijna niet merkbaar: iem.
zacht aanstoten, 3) niet luid, bijna onverstaanbaar: zacht spreken,
4) niet ruw: een zachte hand, 5) met weinig kalk: zacht water,
6) aangenaam: een zachte winter niet koud, 7)(van de
dood) niet pijnlijk, 8) niet snel: zacht rijden, 9)
niet grof of bars; = goedig: een zacht karakter, 10) geleidelijk,
zonder sprongen: een zachte landing<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright", serif; line-height: 107%;">vandale.nl<span style="font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Helaas ben ik al een week geveld door een fikse
verkoudheid. De enige zachtheid die ik momenteel voel is de bebalsemde tissue
waarmee ik mijn neus snuit. De hap honing om mijn keel te verzachten. De
flanellen<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>dekbedhoes die mij warm
probeert te houden en het heerlijke dekentje op de bank wat mij in mijn ellende
omarmt.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik houd hoop. Er zal nu vast snel een einde komen aan
deze verkoudheid from hell. Het zou een keer tijd worden na zeven dagen.<o:p></o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-53312340736259425452023-01-08T14:03:00.004+01:002023-01-08T14:18:42.300+01:00#wot 2023, deel 1<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Een ieder die mij al wat langer volgt weet dat ik een
enthousiast handwerker ben. Waar ik lange tijd kleding heb gemaakt voor mijzelf
en mijn kinderen, heb ik mij de laatste jaren vooral op het haken gestort Ik
probeer nog steeds dapper het breien goed onder de knie te krijgen. Zou graag
willen kunnen borduren en pak heel af en toe een handnaaiwerkje op.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Mensen die mij goed kennen weten dat ik ook een zeer
enthousiast beginnend handwerker ben. Ik zie iets, word enthousiast, begin er
aan en dan komt het gewone leven tussendoor. Daar heeft mijn gewone leven nogal
eens een handje van, tussendoor komen als ik ergens enthousiast mee bezig ben.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Dat is ook geen groot probleem maar het veroorzaakt wel
vertraging in mijn handelen en afleiding van mijn tijd. Tijd die ik niet stop
in het afmaken van mijn handwerkproject maar die wel net voldoende ruimte geeft
nieuwe projecten te ontdekken. Projecten waar ik zo blij en vrolijk van word
dat ik bijna niet anders kan dan al vast een stukje proberen. Of alvast een
beginnetje maken. Of ter afwisseling van het grote project te starten<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Enthousiasme is een gemoedstoestand
waarbij men zich levendig en uitgelaten gedraagt en een grote geestdrift en
motivatie voor iets of iemand vertoont.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">nl.wikipedia.org<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Het gevolg van al dat enthousiasme is dat er nogal wat
projecten veel langer blijven liggen dan de bedoeling is. Sommigen liggen al
lange tijd te wachten tot ze eindelijk de doos uit mogen. Anderen liggen
vergeten te verstoffen of worden ergens anders voor gebruikt Nog weer anderen
moeten zeer vee geduld hebben tot ze eindelijk worden voltooid<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Het meest beruchte voorbeeld van zo’n laatste project
hangt eindelijk buiten aan de lijn. Trots en lichte schaamte vullen mij als ik
de deken voor mijn middelste zie wapperen Negen jaar heeft de jongen<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>er op moeten wachten Negen jaar!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Het begon zo goed Ik kwam op facebook een cal tegen (een
cal is een patroon wat door een groep mensen tegelijkertijd wordt gehaakt) Ik vond het
een mooie deken en liet hem aan jongste zien Deze werd ook enthousiast en vroeg
of ik deze voor haar wilde maken. Middelste hoorde dat en vroeg of ik voor hem
ook een deken wilde maken Natuurlijk gun ik beide kinderen zo’n mooie, warme
deken dus vol enthousiasme gingen we aan de slag. We kozen samen kleuren uit,
ze kozen allebei welke variant van de deken ze wilden en moeders ging aan de
slag.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Zoas heel vaak bij mij raakte ik uit het ritme door
gebeurtenissen in het dagelijks leven Beide dekens werden geregeld aan de kant
gelegd en even zo vaak pakte ik ze weer op Maar na verloop van tijd merkte ik
dat ik de groentintendeken voor jongste makkelijker oppakte dan de roodzwarte
voor middelste. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Zwart garen is een behoorlijke uitdaging. Men zegt niet voor
niets “als je iets zelfgemaakts krijgt beteken je veel voor een persoon. Is het
van zwart garen dan ben je heel bijzonder en zeer geliefd.” De steken zijn
moeilijk te zien waardoor er bij dit uitdagende patroon enkel bij daglicht kon
worden gehaakt. En zelfs ik heb daar niet heel veel van beschikbaar voor handwerken.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Daar kwam boven op dat ik in deze variant heel veel meer
fouten maakte dan in de groentintendeken. Nog nooit heb ik zoveel uitgehaald en
herhaakt. En opnieuw uitgehaald en herhaakt. En nog maar eens uitgehaald. En
nog eens. En nog eens. Mijn enthousiasme voor deze deken verdween als sneeuw
voor de zon.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Eens in de zoveel tijd werd het schuldgevoel zo groot
dat ik de deken toch weer pakte, het patroon weer opzicht en vol goede moed
opnieuw verder ging. Tot het patroon weer niet uitkwam en ik weer alles wat ik
er aan gehaakt had weer kon uithalen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Vorig jaar was ik het zo spuugzat dat ik al mijn moed
verzamelde en middelste gevraagd heb of ik wel een andere deken mocht maken met
het door hem uitgezochte garen. Gelukkig ging hij snel akkoord. Hij wilde
gewoon heel graag een door mij gehaakte deken en de kleuren die hij ooit eens heeft
uitgezocht.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Het is een enorme deken geworden. De voorzichtig
geschatte maten zijn 220 cm x 250 cm. Dat is best groot maar er moet ook een
beer van een vent onder passen. En sinds gisteren is hij af. Eindelijk is dit project
zonder einde afgerond. En omdat ik een heel nieuwe deken ben begonnen bleef het
begin van de andere deken over Daar is de kat nu heel gelukkig mee. Die is net
zo gek op gehaakte dekentjes als mijn<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>middelste en mijn jongste kind.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT4jPUAQ8kTlnZujxAS7h1bf-17ipDoFqeVcRKaOTZWMTRGbaWnDyFC7PEOnAbCT1UI6YNqh_kUrN-Px-BC7sZzlfyKxyxb9D8_pvxNOpY0z45W53KJJ5JON7Ir3hjtanXDsXS6LUSu2gAnbufBACE_dr-b0QKtGw3M1QSlXsevg1757eK800Y94dS/s1564/IMG_20230108_135844.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1564" data-original-width="1564" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT4jPUAQ8kTlnZujxAS7h1bf-17ipDoFqeVcRKaOTZWMTRGbaWnDyFC7PEOnAbCT1UI6YNqh_kUrN-Px-BC7sZzlfyKxyxb9D8_pvxNOpY0z45W53KJJ5JON7Ir3hjtanXDsXS6LUSu2gAnbufBACE_dr-b0QKtGw3M1QSlXsevg1757eK800Y94dS/s320/IMG_20230108_135844.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-44231549632286648362022-12-09T11:37:00.003+01:002022-12-09T12:48:43.314+01:00Houdt Meppel van haar bibliotheek<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7Z_gM-fKC-GpzvEM7Vf-0AwloabvIxqgCRvp8xTAbkMjXfXzDn95iiJ8-x6e-3nPeYkJSy-YceupBBscH9cyr5Rtj_YEsaQsic90cOEGNfWzY3Y4ToEuzM96KQj112pu0JMAmiV-7WZWnF17M9xKeVSndUwzm2OdzgW5vPgbAziYdJ0DXGrPbb-vy/s1920/201810226936-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1199" data-original-width="1920" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7Z_gM-fKC-GpzvEM7Vf-0AwloabvIxqgCRvp8xTAbkMjXfXzDn95iiJ8-x6e-3nPeYkJSy-YceupBBscH9cyr5Rtj_YEsaQsic90cOEGNfWzY3Y4ToEuzM96KQj112pu0JMAmiV-7WZWnF17M9xKeVSndUwzm2OdzgW5vPgbAziYdJ0DXGrPbb-vy/s320/201810226936-1.jpg" width="320" /></a></div><br /> <p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Het is onderhand wel bekend dat ik een betrokken
vrijwilliger ben bij de bibliotheek. Ik werk er met veel plezier en ik ben mij
zeer bewust geworden van de maatschappelijke betekenis van de bibliotheek. De
vragen die wij voorgeschoteld krijgen zijn behoorlijk divers. Natuurlijk gaat
een groot deel over boeken maar ook op andere vlakken ondersteunen wij graag.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Zo biedt de bibliotheek gratis internet en wifi zodat
een ieder gebruik kan maken van deze faciliteiten. </span><span style="font-family: "Lucida Bright", serif; font-size: 12pt;">We bieden hulp bij kleine
digitale vragen zoals printen, apps installeren en online lezen. Voor grotere ondersteuning
is het ido-spreekuur(informatiepunt digitale overheid), het seniorenweb-
inloopmoment of cursussen die de basis van digitalisering onderwijzen.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">We bieden ruimte om kranten en tijdschriften te lezen.
Zowel print als digitaal. Er wordt een geldloket gefaciliteerd waar mensen
terecht kunnen met vragen over toeslagen, subsidies, gemeentelijke bijdragen en
andere manieren om financieel te worden ondersteund.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">In corona-tijd hadden we het erg druk met enerzijds de uitleenfunctie
van de bibliotheek te blijven verzorgen en anderzijds de vele vragen over de
corona-app, gezondheidsverklaringen en coronapassen te beantwoorden. We wisten
weliswaar niet alles maar raakten zeer bedreven in het zoeken naar de juiste
plek voor antwoorden.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">En op dit moment worstelen we met het faciliteren van de
warme huiskamer, het vangnet voor mensen die de kosten van de energiecrisis
zoveel mogelijk proberen te beperken. Dit levert een aardig spanningsveld op
tussen energie besparen door de gebouwbeheerder en de mate van comfort die wij
willen bieden.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Momenteel staan de lokale media vol met berichten over
een mogelijke huiskamer in de Grote- of Mariakerk. Een prachtig plan voor een
bibliotheek, leeszaal en stadshuiskamer in de stadsgezicht bepalende kerk
midden in het centrum.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Het raakt een zenuw bij vele mensen die zich inzetten
voor de bibliotheek. Aan de ene kant omdat er gesteld wordt dat het tijd wordt ‘de
stoffige boeken achter ons te laten en te richten op nevenfuncties als
lezingen, cursussen en andere nevenactiviteiten’, dingen die we dus al lang doen.
Taken waar we met liefde aan bijdragen omdat ze de functie van de huidige
bibliotheek en onze liefde voor boeken ter ontspanning en ter informatie ondersteunen
en sterken.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Anderzijds is er de financiële kant die doet grimassen.
Aan een stadsbibliotheek zijn behoorlijke kosten verbonden. En dat in een
gemeente die erom bekend staat voor de culturele sector de hand stevig op de knip te houden. Al jarenlang
laat onze gemeente zien dat het enkel wil bijdragen aan de basisvoorziening van
een bibliotheek. Waar het landelijke gemiddelde ligt op 27 euro per inwoner per
jaar draagt Meppel 10 euro/inwoner/jaar bij. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Steeds meer extra activiteiten moeten worden geschrapt
omdat er geen middelen meer voor zijn. Zo is enkele jaren geleden de
zelfstandige bibliotheek in Nijeveen al gesneuveld. Zij hebben enkel nog een
servicepunt zonder eigen budget waardoor ze volledig afhankelijk zijn geworden
van Meppel. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Deze week sneuvelde er een zeer populaire jeugdactiviteit
omdat Meppel blijft weigeren een jaarlijkse bijdrage van 5000 euro hiervoor te betalen. Dit tot groot verdriet van onze vrijwilligers
en medewerkers. </span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">De Biebfabriek levert namelijk een hoop op. Niet alleen
onderwijst het kinderen op een speelse manier op verschillende vlakken van
techniek en programmeren, het levert ook een sociale bijdrage. Elk kind kan
meedoen aan de gratis activiteit. Kinderen hebben interactie, helpen elkaar,
doen kennis op en kweken zelfvertrouwen op digitaal gebied. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Buiten dat het erg leuk is zien we dat kinderen zich gezien
voelen. En we weten allemaal dat als we ons als kind ergens gezien voelden we
in ons latere leven de weg ernaar toe makkelijker vinden en nemen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Het sneuvelen van de Biebfabriek stemt ons somber. Het
geeft ons het gevoel dat de gemeente Meppel de functie van zijn bibliotheek
helemaal niet zo belangrijk vindt. Waar we in coronatijd werden bejubeld dat we
ons zo enorm inzetten voor het welzijn van de inwoners worden we, nu we om extra
middelen vragen, afgewezen. Terug in het hok gestuurd. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Er wordt al jaren gewaarschuwd dat als Meppel blijft weigeren
de bijdrage te verhogen er functies en activiteiten zullen verschralen. Meppel
kan niet langer meeliften op de bijdragen en inzet van anderen. Het zal moeten
kiezen, boter bij de vis moeten doen om een levendige, actieve voorziening in
stand te houden of accepteren dat de bibliotheek in onze stad niet meer zal
zijn dan een punt waar men boeken kan lenen. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-50705529521127105902022-11-17T21:38:00.005+01:002022-11-17T21:38:43.322+01:00#wot 2022 deel 46<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Als er toch een woord is wat ik al een eeuwigheid niet
meer heb gehoord of gelezen en zelf nauwelijks tot nooit in de mond neem is het
het #wot woord van deze week, kissebissen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Kissebissen: 1) Bakkeleien 2) Hakketakken 3)
Harrewarren 4) Herrebekken 5) Kibbelen 6) Kiften <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><a href="http://www.encyclo.nl">www.encyclo.nl</a><o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik vind kissebissen ietwat archaïsch aandoen. Alsof het
zo rechtstreeks uit een Cissy van Marxveld boek komt. Of Aafke’s tiental. Of
Sil de Strandjutter. Het woord roept bij mij altijd herinneringen op aan boeken
van rond de eeuwwisseling van goed 120 jaar geleden.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Natuurlijk weet ik wel dat het ook lang daarna nog als
keurige variant van bekvechten werd gebruikt. Het heeft ook iets vriendelijks.
Iets onschuldigs. Een zweem van eufemisme.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Waar het me het meest aan doet denken is mijn vader.
Niet dat hij zulke taal bezigde. Nee, het zit in het liedje ‘een bosje rode
rozen’. Hij was gek van dat nummer. Wij, zijn kinderen en vrouw, werden er gek
van. Waarschijnlijk is dit nummer ook de reden dat ik kissebissen maar een
lullig woord vind. De lulligheid straalt van het hele nummer af. En dankzij
deze #wot heb ik m al de hele dag in mijn hoofd. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Niemand is verplicht me op mijn woord te geloven dus
klik vooral onderstaand youtube-filmpje aan en oordeel zelf of dit al dan niet
lullig is. Ik zal er niet over kissebissen.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/0LZFI1iGbAQ" width="320" youtube-src-id="0LZFI1iGbAQ"></iframe></div><br /><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-38284727979090825922022-11-15T21:09:00.001+01:002022-11-15T21:09:51.909+01:00#wot 2022 deel 45<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Kwaliteit van Leven: Kwaliteit van leven is
een subjectief begrip. Het zegt iets over hoe een persoon zijn of haar
lichamelijke, psychische en sociale functioneren ervaart. Het kan daarnaast ook
objectieve aspecten betreffen, bijvoorbeeld als het gaat om beperkingen als
gevolg van ziekte.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><a href="http://www.vzinfo.nl">www.vzinfo.nl</a><o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ik strubbel deze week een beetje met de #wot. Want wat
is nou eigenlijk kwaliteit van leven? Volgens mij is dat niet alleen voor iedereen
anders, het is ook zo afhankelijk van waar je bent in je leven en wat je
meemaakt en meegemaakt hebt.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Toen ik in 1994 een aantal weken in het ziekenhuis
verblijven voelden de weekenden dat ik ‘op verlof’ mocht als ultieme vrijheid. Ik
was weliswaar lopend patiënt maar ik moest te allen tijde laten weten waar ik
was. Bij het warm eten mocht ik uit twee gerechten kiezen. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Tussen zaterdagochtend negen uur en zondagavond negen
uur <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>golden die regels niet. Ik mocht binnen de
gemeente grenzen gaan en staan waar ik wilde. Ik kon eten wat ik wilde. Ik
hoefde me nergens een aantal keer per dag te melden.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Deze vrijheid gaf mij kwaliteit van leven. Hoewel ik
voor mijn bestwil in dat ziekenhuis was, werd ik er knettergek. Maar op
zaterdagochtend reden Paul en ik langs de bakker om broodjes te halen. We
gingen naar de kroeg. We lagen veel te laat in bed en bleven ellenlang liggen
zonder dat iemand kwam kijken of alles wel goed ging. Er werd gesnackt. Het
waren maar een paar uren maar de vrijheid gaf me voldoende voldoening om me
weer een paar dagen te schikken in mijn ziekenhuis-lot.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Toen de kinderen klein waren, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>waren het heel andere dingen die kwaliteit aan
mijn leven gaven. Een nacht doorslapen. Een middag zonder geruzie. Een maaltijd
die ze allemaal zonder morren aten. Een dagje zonder kinderen. Een avondje naar
het theater. Ook nu waren het dingen die energie gaven om tijdens het ‘gewone’ leven
door te gaan. Waar ik met plezier aan terug dacht of naar uitkeek. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Na mijn hartinfarct waren het diezelfde kinderen die
kwaliteit van leven gaven. Zolang ik me om hen kon bekommeren was er een doel,
zingeving, invulling. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Op dit moment zit mijn kwaliteit van leven in de
vrijheid mijn eigen keuzes te kunnen maken, dingen doen die me blij maken, onze
kinderen die hun eigen leven zijn aangegaan en langzamerhand op hun plek
terecht komen. Ook de altijd veranderende en eeuwig hetzelfde blijvende relatie
met Paul geeft kwaliteit aan mijn leven. Een reden om dingen wel of niet te
doen. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Uiteindelijk denk ik dat kwaliteit van leven vooral in
liefde zit. Liefde voor de mensen om me heen. Liefde voor de dingen die ik leuk
vind om te doen. Liefde voor het alledaagse en voor het bijzondere. Liefde voor
het leven.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTsD3wqStdWNeZgHJLNtGNf6U_ZJfMgNngydwdc_yIIjIg2lsvWKal8e8qHQz6gbI_STcTeBArewMaLLwGOzX62eSkPAqflga4g_cAGOBMfmMfas7jsTcAeIew_GCGmZX9YYC2hRD-BNX3LgacuQETsgpdzWJZ_Qj28Ym8gBGKYU0fikrJeMQMlp7z/s679/NL0501_6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="679" data-original-width="480" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTsD3wqStdWNeZgHJLNtGNf6U_ZJfMgNngydwdc_yIIjIg2lsvWKal8e8qHQz6gbI_STcTeBArewMaLLwGOzX62eSkPAqflga4g_cAGOBMfmMfas7jsTcAeIew_GCGmZX9YYC2hRD-BNX3LgacuQETsgpdzWJZ_Qj28Ym8gBGKYU0fikrJeMQMlp7z/s320/NL0501_6.jpg" width="226" /></a></div><br /><p></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-4054066016690439082022-11-11T23:37:00.001+01:002022-11-11T23:37:43.331+01:00#wot 2022 deel 44<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj464rshnPeDH-RTGbNOawuxMwITz30EnwdPOh3T6GoYhlwIFXaEnozbU6ohFc2zmbmmeYzPL_drmLkuA1g94LYAJ30r9r6lJUkKoYCD3MibKSuV6eUfnOT5WTEBISLVQtg-c-LjV8YG0xOeAZGgwukGCs3tmsumwuzQbuWjM6Fr8aIITa0ycdMO6Jy/s304/images.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="166" data-original-width="304" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj464rshnPeDH-RTGbNOawuxMwITz30EnwdPOh3T6GoYhlwIFXaEnozbU6ohFc2zmbmmeYzPL_drmLkuA1g94LYAJ30r9r6lJUkKoYCD3MibKSuV6eUfnOT5WTEBISLVQtg-c-LjV8YG0xOeAZGgwukGCs3tmsumwuzQbuWjM6Fr8aIITa0ycdMO6Jy/s1600/images.png" width="304" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Twintig was ik toen mij verteld werd dat ik moest
kiezen, uit de ziektewet en gaan studeren of in de ziektewet blijven en voor
80-100% afgekeurd worden. Paniek overheerste, goede begeleiding ontbrak. Hoewel
het vast genuanceerder lag voelde het voor mij alsof ik moest kiezen tussen een
kans op een toekomst en een levenslang stempel zonder goede vooruitzichten. Wat
wel een feit is, is dat ik het moment dat ik het hoorde een keus moest maken.
Voor het blok gezet koos ik voor hoop en liet me beter verklaren.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Werken: dat wat gedaan moet worden, klussen,
taken verrichten<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><sup><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">www.encyclo.nl</span></sup></i><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Om een erg lang verhaal wat korter te maken, ondanks
vele pogingen is het mij niet gelukt een werk carrière op te bouwen. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Lang heb ik me daar schuldig over gevoeld. Nutteloos. Niet
volwaardig. Lui. Onzeker. Een profiteur. Een belasting. Een mislukkeling. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Het niet in staat zijn tot een ‘normale’ maatschappelijke
bijdrage deed mijn<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>zelfvertrouwen weinig
goeds. Het heeft tot ver in mijn veertigste gekost dit los te laten en daadwerkelijk
te voelen wat ik verstandelijk al heel lang wist. Ik heb zeker wel iets
bijgedragen. Ik heb mijn kwaliteiten misschien niet te gelde kunnen maken maar
ik heb ze wel kunnen aanwenden voor heel veel andere zaken. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Nu kan ik een lijst geven van alles wat ik heb gedaan
maar die bewijsdrang begint ook wat meer naar de achtergrond te raken. Het is
voldoende dat ik geregeld gezien word. Het is voldoende dat ik waardering krijg
voor mijn inzet. En hoewel ik het soms jammer vind dat ik mijn gezin niet financieel
kan ondersteunen, voel ik me ook daar sinds kort niet meer schuldig over. Het
is wat het is. Het heeft er voor gezorgd dat ik andere dingen kon doen. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Ik ben goed genoeg.<o:p></o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-14677610715336228702022-11-11T13:07:00.004+01:002022-11-11T13:07:56.396+01:00#wot 2022 deel 43<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Om maar meteen met de deur in huis te vallen.
Transparant is een van mijn ‘guilty pleasures’. Hoewel het vaak ongepast is,
meestal onpraktisch en soms zelfs haar doel voorbijschiet, transparant maakt
mij blij.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Toen ik tiener was droeg ik geregeld doorkijkblouse. Het
was modieus, ik kon het hebben dus waarom niet? Dat ik met die blouses vaak
vernikkelde van de kou had ik er voor over. Ik had het misschien niet warm maar
ik zag er wel fantastisch uit. Ook semi transparant dook ik als een ekster op.
Licht doorschijnende mouwen, een transparant roezeltje of een motiefje van
transparante stof en ik was meteen blij.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="background: white; color: black; font-family: Poppins; font-size: 10.5pt; line-height: 107%;">Transparant: 1) doorschijnend
2) doorzichtig 3) helder<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="background: white; color: black; font-family: Poppins; font-size: 10.5pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: black; font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Poppins;">Voor
ons eerste koophuis lieten we gordijnen maken. We konden het niet helemaal eens
worden over de stof. Het was een jaren dertig arbeiderswoning dus niet heel
groot en ook niet van nature heel licht. Veel stoffen werden al gauw te zwaar
of te vol. Toen we een semi transparante stof tegen kwamen wisten we vrijwel
meteen dat deze ideaal zouden zijn. Wel de knusheid van gordijnen, geen grote
zware vlakken die ons huis te veel zouden verduisteren.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: black; font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Poppins;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: black; font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Poppins;">Onze
huidige jaren zeventig doorzonwoning heeft joekels van ramen. Hoewel er in het begin
wel transparante gordijnen hingen had ik hier juist behoefte aan grote
verduisterende vlakken om het huis een behaaglijke aanblik te geven. Want
ondanks dat de hr+++ ramen nauwelijks kou doorlaten ziet het er een stuk warmer
uit als de gordijnen dicht zijn.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: black; font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Poppins;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: black; font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Poppins;">Zelf
ga ik nog wel eens overstag voor een wat transparantere aankleding maar vrees
niet, als het al een doorkijkblousje is wordt de doorkijk grotendeels
geblokkeerd door een verhullend ondershirt. Maar over het algemeen houd ik het
bij transparante accenten. De tijd dat ik voor een goede look mijn comfort
opgeef ligt mijlenver achter me. Dan maar degelijk, ik heb het tenminste wel
lekker warm.<o:p></o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-92016164809772873542022-11-02T11:11:00.002+01:002022-11-02T11:11:45.630+01:00#wot 2022, deel 42<p> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNRxF_jsfn5WLgJOoUi3lSbg0t31UsETAuCq27-jkYEijAhousJSrr4PlSiDewZweRDcgILL4trQFcYRql24uiCW9APCLA-Arm3TrstPN7OCprNZ8x4ofhpIBRvXZUUefWbXHmZdddW8D4KWncp3BR-EtGVWIzCmYggzW1UFYBfYnEM0m_phO0llGm/s4032/IMG_1978.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNRxF_jsfn5WLgJOoUi3lSbg0t31UsETAuCq27-jkYEijAhousJSrr4PlSiDewZweRDcgILL4trQFcYRql24uiCW9APCLA-Arm3TrstPN7OCprNZ8x4ofhpIBRvXZUUefWbXHmZdddW8D4KWncp3BR-EtGVWIzCmYggzW1UFYBfYnEM0m_phO0llGm/s320/IMG_1978.JPG" width="240" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">gehaakte variant van een bolcactus (eigen foto)</td></tr></tbody></table><br /></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">In de jaren 80 had mijn moeder een kleine jungle in
huis. Voor de grote ramen waren extra brede vensterbanken gemaakt en deze
stonden stampvol met planten. Midden in de kamer stond een grote houten <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>bascule ook vol met planten en in de hoek
stond nog een joekel van een gatenplant. Ze had zeer zeker groene vingers want
ze groeiden en bloeiden allemaal uitbundig.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Elke zomervakantie namen mijn broer en ik een plant van
school mee naar huis om ze de vakantie te laten overleven. Eén van die keren
kwam mijn broer thuis met een enorme cactus met de mededeling dat ze deze mocht
houden omdat hij niet zo geschikt was voor een klaslokaal.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Heel gelukkig leek mijn moeder niet met dit onverwachte
cadeau maar er werd wat heen en weer geschoven. Een enkele plant verhuisde van
voor naar achter. De bascule kreeg er nog een plantje bij en zo kwam er midden
voor het grote raam voor ruimte voor de cactus.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Een vrije interpretatie van het #wot-woord
Prikkels<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">De cactus had het enorm naar zijn zin zo voor dat grote
raam. Ondanks dat het al een behoorlijk uit de kluiten gewassen bolcactus was
groeide hij nog gestaag door. En op zomaar een dag verscheen er een klein
gekleurd bolletje op de grote bol. Dat bolletje groeide gestaag door en bleek
een enorme bloem te zijn.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Apetrots was mijn moeder op haar bloeiende cactus. In
alle boekjes stond namelijk dat dit een zeldzaamheid was. De cactus steeg met
stip naar een topnotering in haar lijst favoriete planten.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Jaren op rij bloeide de cactus. Elk jaar mooier en uitbundiger.
Tot het noodlot toesloeg en mijn oom met zijn kont bovenop de cactus terecht
kwam. De cactus heeft de aanslag overleefd maar tot de dag dat hij het loodje
legde heeft hij niet meer gebloeid.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Of ze het ooit zal toegeven weet ik niet maar mijn
moeder vond het meer dan zijn verdiende loon dat de prikkels dwars door zijn
spijkerbroek heen zich vast in zijn kont hadden gezet. Ze had in ieder geval
flink leedvermaak toen ze met een pincet verwijderd moesten worden.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-9301928849260437542022-11-01T13:25:00.001+01:002022-11-01T13:25:52.716+01:00#wot 2022, deel 41<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Als kind vond ik het vreselijk om jarig te zijn. Niet
dat ik er niet van hield het middelpunt te zijn. Niet omdat ik niet bejubeld
wilde worden. Ook niet omdat ik niet van feestjes hield. Nee, ik ben jarig
tussen kerst en oud en nieuw. Een dag dat mensen net met de kerstdagen bij de
familie hebben doorgebracht en zich geestelijk aan het voorbereiden zijn op de
jaarwisseling. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Mijn verjaardag werd nog al eens vergeten, overgeslagen
of er snel even tussendoor gedaan. Mensen schreven op de kerstkaart “en gefeliciteerd
met Cindy’s verjaardag”. Dat was dan een teken dat ze er aan gedacht hadden
maar niet van plan waren te komen. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Of men kwam op 1 januari op mijn vaders verjaardag en
zei iets te opgetogen: ‘Ach, jij was natuurlijk ook jarig! Leuke dag gehad?”
Meestal knikte ik maar wat. Het was ook zo onaardig te zeggen dat papa en mama
een lekkere taart hadden die met het gezin opgepeuzeld kon worden omdat alleen
de buurvrouw even op koffie visite was geweest.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Jarig: zijn verjaardag vierend.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Tegenwoordig maakt het me niet zoveel meer uit. Wie wil
komen is welkom. Er is koffie met gebak. Er is een hapje en een drankje maar
een groot feest verwacht ik al lang niet meer. En ook daar zit een groot
voordeel aan. Ik heb nog nooit de schaamte van publiek toegezongen worden
hoeven ondergaan.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-84062414953497568242022-10-30T15:03:00.001+01:002022-10-30T15:03:23.090+01:00#wot 2022, deel 40<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Er zijn dagen dat alles lijkt mee te zitten. Het
zonnetje schijnt. De vogeltjes fluiten. Kinderen spelen vrolijk buiten. De mensen
zijn vriendelijk en mijn hele leven is in balans.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">En dan zijn er dagen dat het zonnetjes vervelend in mijn
ogen schijnt, duidelijk laat zien dat de ramen moeten worden gelapt en er overal
stof ligt. De vogeltjes irritant fluiten in de dakgoot precies voor mijn raam.
De kinderen weer buiten een tering herrie aan het maken zijn. De mensen maar
niet lijken te snappen dat ik geen zin heb in hun inhoudsloze getetter en balans
iets is waar ik enkel van kan dromen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Het zijn twee zijdes van de medaille waarin ik zelf de
medaille ben. Afhankelijk van mijn bui is het helemaal fantastisch of volkomen
ruk.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Niet storen: Je kunt je telefoon dempen met
‘Niet storen‘. Deze modus kan geluid dempen, trillen stoppen en visuele
onderbrekingen blokkeren. Je kunt zelf kiezen wat je blokkeert of
toestaat.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">In het laatste geval zou ik soms willen dat ik zo’n
zelfde niet storen- functie heb als mijn telefoon. Een bordje met ‘buiten
gebruik’. Of gewoon ‘nu even niet’ in een tekstballon boven mijn hoofd. Dat zal
vast wat irritatie schelen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-5519916542921446262022-10-23T14:04:00.005+02:002022-10-23T14:04:44.031+02:00#wot 2022 deel 39<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Zodra het september is begin ik in de stemming te komen.
Ik wacht ongeduldig tot de bladeren gaan verkleuren, de eikels gaan vallen en
het gras bezaaid ligt met kastanjes. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Thuis worden de dekentjes weer uitgevouwen op de bank.
De slofjes worden weer uit de schoenenkist gehaald en de warme vesten, sjaals
en omslagdoeken uit de kast gehaald. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">’s Avonds gaan de gordijnen op tijd dicht en installeer
ik mij in mijn eigen holletje. Laat de herfststormen maar komen!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Dit jaar moest ik lang wachten. Het bleef maar mooi
weer. Er viel nauwelijks regen. En hoewel de bladeren wel kleurden bleven de
eikels en kastanjes hangen waar ze hingen. Dit jaar moest ik wachten tot
oktober voor het weer zich eindelijk aanpaste aan mijn stemming.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Stemming</span></i></b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">:
het gevangen worden in een aanhoudend ervaren van een bepaalde emotie.
Een stemming is een zijnstoestand.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Zoals je vast al geraden hebt, heb ik zeer weinig last
van herfstdepressie. Ook de winterse variant heeft weinig vat op mij. Hoe
anders is dat voor mensen in mijn directe omgeving.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Binnen het gezin zijn er twee personen waar ik aan hun
stemming kan aflezen in welke maand we zitten. Zodra de R in de maand zit
begint het feest. De schouders zakken wat. De mondhoeken krijgen steeds meer moeite
de weg omhoog te vinden en het energiepeil neigt steeds vaker naar standje
reserve.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Hoewel het zeer zichtbaar is is het niet altijd
eenvoudig te begrijpen. Ik krijg juist energie van het korten van de dagen. Of
eigenlijk is het meer dat ik precies genoeg energie heb om de korte dagen vol
te houden en daarna geoorloofd op de bank mag hangen “want het is al vroeg
donker”. Het past beter bij mijn leef ritme. Ook word ik juist in de zomer wat
minder opgewekt. Warmte eist haar tol van mijn lijf. Het functioneert nou
eenmaal beter bij 15 graden dan bij 25 graden.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Misschien speelt er ook een beetje ijdelheid mee. In het
donker kan ik onbeperkt stralen. In de zomer kan mijn sprankelende karakter
niet op tegen de zon. Daar zou ieder toch een tikje sikkeneurig van worden?</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLOXLLLm54V55x4S1Lrdh1JCtrv0tygRxMe5Vf-QGUh-RsV_Tii7Yj_EOMRXX-zHBvo_699vnM6gRIzQWB1p_9kJk29xIpsFkXq6TeqiGekDNHbbivK7IinxABmYFMuxfaMEsTWWbEy5zLn-hjJQlvAGh7ZPIwHILsSXZsrVvuVOILtnQW-ENNFNkN/s283/storm.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="283" data-original-width="283" height="283" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLOXLLLm54V55x4S1Lrdh1JCtrv0tygRxMe5Vf-QGUh-RsV_Tii7Yj_EOMRXX-zHBvo_699vnM6gRIzQWB1p_9kJk29xIpsFkXq6TeqiGekDNHbbivK7IinxABmYFMuxfaMEsTWWbEy5zLn-hjJQlvAGh7ZPIwHILsSXZsrVvuVOILtnQW-ENNFNkN/s1600/storm.png" width="283" /></a></div><br /><o:p></o:p><p></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1931648886639469588.post-51250737221264178162022-10-20T20:15:00.001+02:002022-10-20T20:15:27.676+02:00#wot 2022, deel 38<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Vroeger was ik wat men noemt een ‘pittig’ kind. Het leek
wel of ik wat filters miste. Zowel alles wat binnenkwam als wat er uitkwam was
heftig. Indrukken, emoties, adrenaline, het weer, stemmingen zowel van mijzelf
als van anderen, afwijzing, plezier. Niets was gematigd, alles was in standje
overdrive. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Het gebeurde dan ook zeer geregeld dat ik me dan zeer
overweldigd voelde door gebeurtenissen. Als ik dan zo overliep dan wilde ik
alleen nog maar weg zijn. Het allerliefste stopte ik met bestaan maar als
alternatief liep ik weg bij de situatie, de emoties, de onmacht. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Weglopen</span></i></b><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">:
ervandoor gaan en niet meer terugkomen<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Bij ons om de hoek stond een school. Aan de ene kant van
de school waren de diverse schoolpleinen. Aan de andere kant was er een enorm
grasveld omzoomt door een hegje. Op dat grasveld stonden wat bomen waaronder
een treurwilg en een walnotenboom. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Na wat doelloos rondlopen belandde ik altijd bij deze
twee bomen. De treurwilg omdat het altijd voelde alsof deze net zo verdrietig
was als ik. De walnotenboom omdat je daar relatief makkelijk in kon klimmen en
daar dan een fijn beschut holletje had tussen de stam en een aantal takken.
Daar kon ik mezelf weer vinden en tot rust komen.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Tijdens een therapiesessie kwam de herinnering aan deze
walnotenboom boven drijven. Ik ben daarna een keer met de auto in de buurt
geweest maar zag dat het grasveld grotendeels was opgeofferd aan meer
speelruimte omdat de basisschool enorm is gegroeid en tegenwoordig ook een bso
huisvestigt. Of de bomen die me in mijn jeugd zo dierbaar waren er nog staan
heb ik zo snel niet kunnen zien. Binnenkort als ik bij mijn moeder ben maar
eens een wandelingetje maken en heel hard hopen dat ik niet teleurgesteld word.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Lucida Bright",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">p.s. op Google streetview vond ik mijn antwoord. De walnotenboom staat er nog, de treurwilg niet meer.<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg32PAPMA0aB9e3ZqgOxZSLINxIBi8GeuXCzDDcbhUs0clVHppWoACXoVWYGOYdea2huVNn26Trtl9fFUlN45K91ZU2Wyz0WHjYE2n6ctGRBf1hMPnV8l_vXvSZ_CSmYlJj5sIe67ukTdJuSsHHrR9bjT3a26HkedqUTx_iGLFs3XQ8p5C6aUSdCJEJ/s1242/Schermafbeelding%202022-10-20%20201044.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="917" data-original-width="1242" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg32PAPMA0aB9e3ZqgOxZSLINxIBi8GeuXCzDDcbhUs0clVHppWoACXoVWYGOYdea2huVNn26Trtl9fFUlN45K91ZU2Wyz0WHjYE2n6ctGRBf1hMPnV8l_vXvSZ_CSmYlJj5sIe67ukTdJuSsHHrR9bjT3a26HkedqUTx_iGLFs3XQ8p5C6aUSdCJEJ/s320/Schermafbeelding%202022-10-20%20201044.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">de walnotenboom (screenshot van Google streetview)</td></tr></tbody></table><br /></span></p>Cin vertelthttp://www.blogger.com/profile/08505600666777873270noreply@blogger.com0