Bonnefooi =
1) Zonder voorbereiding, 2) op goed geluk, 3) in goed vertrouwen
Waar ik het woord van vorige week verfoeide vind ik het
woord van deze week prachtig. De klank heeft iets wat me laat glimlachen. Iets lichtvoetigs,
iets frivools. En daar word ik dus best blij van.
Zelf ben ik niet zo van op de bonnefooi. Ik word daar
erg onrustig van. Ik ben meer van het oneindig voorbereiden en dan alsnog
moeten improviseren omdat er een afslag wordt gemist, of omdat er een omleiding
is, of iemand toch niet thuis. Maar juist doordat ik zo ontzettend grondig ben
voorbereid raak ik niet helemaal in paniek als een reis, bezoek of vakantie
anders gaat dan gepland.
Ja, dat klinkt tegenstrijdig maar eigenlijk heb ik er in
mijn voorbereiding al rekening mee gehouden dat alles anders kan lopen dan ik
had bedacht. En hoewel het leven mij altijd weet te verrassen met dingen die ik
niet had bedacht sla ik me er best aardig door omdat wat ik had bedacht vaak
een stuk melodramatischer was dan wat er uiteindelijk gebeurt.
Natuurlijk zou ik best een stuk spontaner of impulsiever
willen zijn maar tegelijkertijd vraag ik me af of ik mezelf wel zou moet willen
kwellen. Wat heb ik eraan om vanaf het moment dat ik het bedenk tot het al dan
niet gewenste resultaat in een staat van paniek te verkeren? Waarom zal ik mezelf dat aandoen?
Het bijzondere is dat ik dat dus wel doe met het schrijven van blogs en verhalen. Daar heb ik altijd alleen maar een idee, een vertrekpunt en ik bedenk onderweg pas waar het naar toe gaat leiden.
Ik probeer meestal wel een soort van structuur in het schrijven aan te brengen maar als puntje bij paaltje komt eindig ik altijd heel anders dan ik van te voren had bedacht. Een verhaal opstarten is wat lastig met alleen een ideetje maar als het dan begint te lopen dan blijft het lopen.
Tja, als het werkt dan werkt het. Dan maar vertrekken met een vaag idee en schrijven op de bonnefooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten