maandag 4 oktober 2021

dagvoorbijhoroscoop 4-10-2021

 


Het lijkt er momenteel op dat u een abonnement heeft op dagen die anders verlopen dan u had bedacht. Gelukkig bent u flexibel genoeg om er mee om te gaan en u te schikken naar de stroom. Wat scheelt is dat u er vandaag zelf een stem in heeft.

 

U had bedacht dat u vandaag boodschappen zou doen, wat pakjes wegbrengen, een bloem kopen en deze naar de bieb brengen voor uw collega die veertig jaar in dienst is, een too-good-to-go-box ophalen, eten koken en dan na het eten een worteltjestaart bakken. Omdat dit een beetje veel tegelijkertijd is voor uw hoofd neemt manlief het boodschappen doen over. Dat helpt u de rust te herpakken om de rest te doen.

De rest van het lijstje loopt vast als u in de bibliotheek komt. U weet wel dat een van de vrijwilligers ziek is, maar dat er geen vervanging is gevonden en het frontofficepersoneel een overleg heeft kan de vrijwilliger van dienst het allemaal niet bijbenen. U besluit bij te springen en uw collega uit de brand te helpen. U  heeft een fijne achterban die u hierin ondersteunt en u weet in uw achterhoofd dat u morgen een bijna lege agenda heeft. Kleine moeite.

 

Morgen is manlief jarig en als bijna jarige mag hij de taart kiezen die morgen bij de koffie geserveerd gaat worden. Al moet u toegeven dat u zo brutaal bent geweest hem eerst maar twee opties te geven. U heeft namelijk erg veel zin in taart met creamcheesefrosting. Gelukkig voor u heeft u hem daarmee wel op het juiste spoor gezet. Het hele huis ruikt dan ook heerlijk naar carrotcake. Echte herfstgeuren. Maar eens gauw een reden bedenken om volgende week pompoentaart te gaan bakken.

 

 

 

 

 

dagvoorbijhoroscoop 3-10-2021

 

Deze zondag begint ietwat meer bijzonder dan u op voorhand had verwacht. U dacht rustig met uw jongste te gaan sporten maar op de loopband krijgt uw jongste een telefoontje dat ze al op haar werk hoorde te zijn. Daar was even iets mis gegaan in haar persoonlijke administratie, zij was er namelijk van overtuigd dat ze drie uur later pas hoefde te beginnen. Halsoverkop vertrekt zij en na nog wat gedoe rondom sleutels staat u solo in de sportschool. Geen punt, dit doet u vaker maar wel jammer dat jongste nu alsnog niet toekomt aan wat trainen, het zou haar zo goed kunnen doen.

 

Het tumult rondom jongste kent nog een klein staartje. Zij had uw sleutelbos mee met als gevolg dat u voor een dichte deur staat wanneer u thuis komt. Oudste is wel thuis en neemt uiteindelijk zijn telefoon op maar neemt behoorlijk zijn tijd. U gaat er maar vanuit dat hij niet wist dat u in de stromende regen staat te wachten.

De rest van de dag merkt u nog de gevolgen van dit wachten. U heeft het onverklaarbaar koud. Zelfs slofsokken krijgen uw voeten niet aangenaam warm. Pas wanneer u deze voorbijhoroscoop aan het tikken bent begint u het behaaglijk te krijgen. Een nachtje slapen zal u vast goed doen.

 

Wanneer u de volgende dag opstaat zult u opmerken dat u heel goed een dagvoorbijhoroscoop hebt geschreven maar dat u deze bent vergeten op uw blog te zetten. U was blijkbaar vermoeider dan u doorhad. Gelukkig is er geen man over boord en wordt er geen harde deadline gehanteerd U besluit uw horoscoop alsnog te posten. Vanavond een nieuwe kans op het hervinden van uw schrijf- en plaatsritme.



zaterdag 2 oktober 2021

dagvoorbijhoroscoop 02-20-2021

 


Het is erg lang geleden dat u een dagvoorbijhoroscoop schreef. De afgelopen weken bent u het erg gaan missen. Het terugkijken op de dag, het ordenen van uw hoofd, het elke dag even schrijven.

Best jammer. Vooral omdat u stopte omdat u dacht dat u niets nieuws te melden had. Dat uw dagen zich aaneen regen zonder dat er iets vermeldingswaardig voordeed. Alsof u was vervallen in een zeursleur en uw dagvoorbijhoroscoop in een niet noemenswaardige klaagzang in een geforceerd concept van een zichzelf te serieus nemende woordkladderaar.

U komt de laatste tijd moeilijk tot schrijven. Uw hoofd maakt het u moeilijk. U ziet weer beren die er niet zijn, U werpt blokkades op de niet nodig zijn, u houdt uzelf tegen.

U besluit uzelf een schop onder de kont te geven en middels de daghoroscopen uzelf aan te sporen weer meer te tikken zonder hersenmumsels. Gewoon over het leven van alle dag. Geen poespas, geen hersenspinsels, gewoon zitten, reflecteren en typen. Na enige innerlijke beraadslaging zult u besluiten deze tikkerijtjes ook weer te gaan publiceren. Die bewijsdrang zit er nou eenmaal in dus gewoon doen.

woensdag 22 september 2021

#wot deel 37, 2021

 

Het zijn een paar drukke weken geweest de afgelopen weken. Veel regeldingen voor een stedenreisje naar Londen. De stedentrip zelf. Verjaardagen van twee kinderen. Drukte en spanning om het niet vinden van een stage van een van de kinderen. Het starten met een nieuwe baan van een ander. Extra diensten in de bibliotheek. Sommige dingen leuk, andere wat minder, maar vooral dingen die enige tijd, aandacht en energie kosten.

 

Zoals vaker merk ik vooral achteraf dat dingen veel energie hebben gekost. Helaas ben ik geen superheld met onuitputtelijke krachten. En ondanks dat ik veel beter ben geworden met het verdelen van mijn energie gebeurt het me nog af en toe dat ik aan het eind van zo’n periode richting mijn tandvlees begin te gaan. Ik kan alleen maar hopen dat er niet iets onverwachts voorbij komt omdat ik op mijn tandvlees terecht kom en dan diep in mijn reserves moet duiken.



 

Vorige week kwam de eerste waarschuwing dat ik even gas terug moest nemen. Dat ging best aardig al kwam er nog wel een verjaardag aan. En wat voor een verjaardag. Zaterdag stroomde vanaf acht uur ‘s avonds de tuin vol met jongeren en pas de volgende dag om acht uur ’s avonds waren de laatsten de deur weer uit.

Maandag kwam logischerwijs de volgende waarschuwing. Gas terug en langzaam weer opbouwen. Sindsdien modder ik maar een beetje aan. Een beetje wassen. De robotstofzuiger laten zuigen en dweilen. De boodschappen uitbesteden. Het vaste riedeltje als ik in de soep dreig te lopen zeg maar.

En het werkt. Ik voel de rusteloosheid uit mijn brein trekken. Mijn lijf begint minder hard te sputteren. En ik slaap bijna weer normaal. De onrust is op zijn retour. Nog even een paar dagen doormodderen en mijn lijf en ik kunnen er weer tegenaan. Dan ben ik weer SuperCin.

 

Aanmodderen = 1) Aanrommelen 2) Flodderen 3) Klungelen 4) Knoeien 5) Ondoelmatig te werk gaan 6) Pielen 7) Prutsen 8) Rommelen 9) Zonder plan werken

 

zaterdag 11 september 2021

#WOT deel 36, 2021

 


Het is ongeveer een jaar geleden. Ik had zo’n week waarbij de dagelijkse dingen me naar het eind van mijn geduld hadden gebracht. Al dagen was het “mam, is mijn shirt al schoon? Die heb ik gisteren al in de was gegooid”. “Mam, waar zijn mijn gymspullen?”. “Maham, waar heb je mijn sleutels opgeruimd?”. “Maham, waarom is het eten nog niet klaar? Ik had toch gezegd dat ik vroeg weg moest?” ( niet dus). Kortom, mijn lontje was wat kort geworden.

Toen de eerste vroeg wat we gingen eten antwoordde ik vriendelijk dat ik een stamppotje van sperziebonen  met shoarmavlees ging maken. Het gezicht sprak boekdelen. “O, ik had gehoopt op broodjes shoarma.”

Nummer twee kwam thuis en het bovenstaande gesprek herhaalde zich.

Nummer drie kwam thuis en je raadt het al, ook deze was niet gelukkig met het antwoord wat hij kreeg “Hmm, ik had liever broodjes shoarma”, verzuchtte hij. Geïrriteerd snauwde ik: ”Dat zal best maar lieverkoekjes worden hier niet gebakken!”
De blik van stomme verbazing op het gezicht van oudste zal ik niet snel vergeten.

 

Lieverkoekje = Wanneer iemand niet tevreden is met hetgeen men geeft, maar zegt liever iets anders te willen hebben, geeft men wel ten antwoord: lieverkoekjes worden niet gebakken of de bakker, die lieverkoekjes bakt, is dood.

 

Het gebeurt me vaker. Ik gooi er een uitdrukking of spreekwoord uit en mijn kinderen kijken me aan alsof ik ze net in het Russisch heb afgeblaft. Zelf ben ik me van geen kwaad bewust want het zijn allemaal bestaande zegswijzen.

Wat wel eens voorkomt is dat het een ietwat archaïsch gezegde is. Of nogal streekgebonden. Zo gebruik ik nogal wat frasen uit het Westen omdat mijn ouders daar nou eenmaal zijn geboren en opgegroeid.

Maar ook een aantal gevleugelde uitspraken uit het Oosten of gewoon ABN zijn goed voor lege blikken. Het feit dat mijn kinderen allen een vorm van ASS hebben zal daar wel een rol in kunnen spelen. Want hoewel ze behoorlijk taalgevoelig zijn hebben ze nog weleens moeite met een uitdrukking. Een eerlijk is eerlijk, hoewel ik exact weet wat ik zeg en dat de uitdrukking precies de juiste is lukt het me niet altijd goed uit te leggen waar zo’n uitdrukking vandaan komt of wat het nou precies betekend. Gelukkig hebben we daar internet voor.

 

Er zijn twee zinnen waar mijn kinderen moeite mee hadden die me zijn bij gebleven. Zo is daar een gevleugelde uitspraak van mijn moeder als antwoord op het eeuwige “Ik verveel me”. “Dan ga je naar het Damrak fietsen stelen met gouden sturen.” Ik mocht eerst uitleggen wat het Damrak was want dat schijnt niet vanzelfsprekend te zijn als je in Drenthe woont.

De andere is er één uit de andere kant van het land. Een kind moest op de fiets iets meenemen ergens naar toe. Zonder nadenken vraag ik in mijn beste dialect: “Wil ie doar een putie umme toe?”. Mijn kinderen weten nu wat het betekent. Jij ook?

 

donderdag 12 augustus 2021

#wot deel 30, 2021

 


Astrantig = 1) Onbeschroomd 2) Zelfverzekerd 3) Brutaal 4) Vrijpostig

 

Een poosje geleden trakteerde Ali ons voor de #wot op het woord ‘astrantig’. Ik had geen flauw idee waar ze het over had. Gelukkig legde ze de betekenis en waar ze het had gevonden uit in het begeleidende blog. Astrantig is een zeer archaïsch woord om een zelfverzekerd, enigszins brutaal iemand aan te duiden en kwam uit een oude druk van ‘Ciske de Rat’ die ze aan het herlezen was.

 

Ik had er nog nooit van gehoord en dat gebeurt me niet heel vaak met oudere Nederlandse woorden. Ik heb met nieuwe, hippe en moderne woorden wel geregeld dat ik even flink moet knipperen voor ik een mogelijke betekenis heb bedacht of herleid, maar omdat ik erg kan genieten van archaïsch, enigszins formeel taalgebruik ben ik daar redelijk in thuis.

Wie geniet er nou niet van woorden als rapalje of lommerrijk. Of van nooddruftig of vestibule. Ook fiducie behoort voor mij tot die categorie.

 

Op facebook volg ik de groep “Vereniging ter bevordering van het gebruik van het bedreigde NL woord”. Een bron van inspiratie voor woordfanaten als ik. Even scrollen en je bent zo weer tien woorden tegengekomen waarvan je weet dat je ze al heel lang niet meer gebruikt maar tot dat moment niet wist dat je ze miste.

En soms, heel stiekem gebruik ik dan één van die bedreigde woorden in een verhaal of gesprek. Liefst zo terloops mogelijk. Alsof het gebruiken van dat ene woord nog altijd de normaalste zaak van de wereld is. Is dat niet astrantig van mij?

zaterdag 7 augustus 2021

#wot deel 29, 2021

 



Mijn hoofd is net een ideeën bus. De godganse dag poppen er dingen op. Sommige handig, andere nuttig, een enkeling gruwelijk en dan zijn er nog een heleboel die kant noch wal raken. Ik hoef er maar weinig voor te doen. Het gaat als vanzelf. Mijn brein staat eigenlijk altijd op standje brainstorm.

 

Je zou denken dat ik met zo’n privé ideeënwervelstorm een bron van goede ideeën ben.  Tja, kwantiteit zegt natuurlijk maar zeer weinig over kwaliteit maar de kans dat er een goed idee tussen zit is altijd aanwezig. En de kans dat zo’n idee binnen een milliseconde alweer gevlogen is, is net zo groot. Vaag weet ik dan nog wel dat er een goed idee door mijn hoofd is gegaan maar welk idee dat dan precies was blijft geregeld de vraag.

 

Idee = 1) Bedenksel 2) Brainwave 3) Concept 4) Denkwijze 5) Voorstel 6) Gedachte 7) Indruk 8) Ingeving 9) Interpretatie.

 

Soms blijft een goed idee hangen. Dan raak ik wel een beetje in paniek. Zo’n idee is dan af en toe zo goed dat ik er van mezelf wat mee moet doen. En daar ben ik me toch een partij slecht in. 

Ik heb van nature geen groot organisatieoverzicht. Ik word ook altijd een beetje bang van de lijstjes die aan zo’n overzicht hangen. Ik verzand nogal snel in het aanmaken van die lijstjes omdat ik doodsbenauwd ben iets te vergeten of over het hoofd te zien.

Dan heb ik natuurlijk ook nog altijd last van een tikkeltje gebrek aan zelfvertrouwen en een overschot aan zelfkritiek. De beren op de weg worden er door mij persoonlijk neergezet, de hobbels zelf gegraven en de bezwaren volop geopperd.

Tja, dan kan je wel een hoofd vol ideeën hebben, als je ze niet kan, wil of durft uit te voeren schiet dat niet erg op natuurlijk.

 

Hoe leuk het ook is om continu ideeën te kunnen spuien, het geeft wel veel onrust en rommel in mijn hoofd. Het komen en gaan van ideeën lijkt verrassend veel op een verkeersplein in de spits. Alle banen vol, de ene helft wil naar links waar de baan volstaat met mensen die naar rechts willen. Alles krioelt door elkaar. Soms is er een bijna botsing. Soms zitten dingen elkaar in de weg. En soms vloekt er één de hele weg omdat het zich niet gezien en gehoord voelt. Het lijkt nog het meest op een georganiseerde chaos. 

Soms dreigt er een verkeersinfarct op het verkeersplein en wat me dan een beetje helpt is een zin van één van mijn favoriete schrijvers, Terry Pratchett. In zijn  wijsheid noteerde hij in één van zijn boeken: “Chaos is found in greatest abundance wherever order is being sought. It always defeats order, because it is better organized.”

Kortom, laat de chaos maar de chaos. Zolang ik er niet teveel orde in wil aanbrengen lost het zichzelf wel op.