donderdag 15 februari 2018

#WOT deel 7-2018

Foto ~ 1) Afbeelding 2) Afbeelding van een persoon 3) Afdruk 4) Beeldopname 5) Beeltenis 6) Fotografisch portret 7) Grieks voorvoegsel 8) Illustratie 9) Kiek 10) Kiekje 11) Momentopname 12) Opname 13) Persoonsafbeelding 14) Plaat 15) Plaatje 16) Portret 17) Positief beeld 18) Shot 19) Snapshot 20) Uitvergroting 21) Vakantieherinnering 22) Zichtbare voorstelling



Net als veel andere mensen houd ik er niet van op de foto te gaan. Ik vind mijzelf niet erg fotogeniek en weet me geen houding te geven. Hierdoor lijkt mijn houding gekunsteld en mijn lach gemaakt. Niet erg charmant. Jarenlang heb ik dan ook zeer mijn best gedaan camera’s te vermijden.

Tot ik ergens hoorde dat iemand het zo jammer vond dat zijn moeder nooit op foto’s wilde. Hij had na haar overlijden graag meer foto’s van haar gehad. Het zette mij aan het denken. Wat voor foto’s hadden de jongens van mij gehad als ik wel was overleden aan dat hartinfarct? Er waren wat foto’s van mij met hen als baby. Er waren trouwfoto’s. En af en toe stond ik op een foto bij iemand anders. Maar meestal stond ik daar dan een beetje verstopt zodat ik niet al te veel zou opvallen. Of ik keek ‘per ongeluk’ de andere kant op. En vooral niet vol in beeld.

Dat was toch eigenlijk ook niet wat ik achter wilde laten. Ik vind mijzelf misschien niet fotogeniek. Of zou mezelf graag een stuk slanker zien. Of minder vermoeid. Of met minder wallen. Of met mijn haar keurig in de plooi. Maar dat is niet wie ik nu ben. Ik ben niet slank. Mijn haar wordt zelden in de plooi gelegd. Ik heb wallen. En ik ben geregeld moe. Het is wie ik nu ben. Hoe graag ik dat ook wil verstoppen, dit is hoe ik ook herinnerd zal worden. Waarom zouden ze daar geen beeld bij mogen hebben? Waarom schaam ik me zo voor mezelf?

Sinds die tijd laat ik me vaker fotograferen. Vooral met dingen die ik gehaakt heb. Daar ben ik trots op. Die wil ik graag laten zien. En dus poseer ik ermee. Nog steeds niet erg van harte, maar meestal maken jongste en ik er een heel spektakel van. Ik poseer in de meest idiote posities. Ik trek gekke bekken. Ik dans, draai en zwaai terwijl jongste de ene na de andere foto maakt. Daarna zoeken we samen de foto’s uit die we het beste gelukt vinden. 
Meestal vind zoonlief foto’s mooi die ik al heb afgekeurd. Hij vindt dat mijn gezicht straalt maar mij valt mijn buik erg op. Of een waarop ik recht in de camera kijk en ik enkel mijn onderkin zie. Ik zie alle negatieve punten., hij de mooie. En dus mag hij kiezen welke foto’s ik bewaar, welke weg kunnen en welke ik online zet.

Eng, maar waarschijnlijk zien meer mensen buiten al die negatieve punten ook mooie dingen als ze naar een foto van mij kijken. Nu ik nog.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten