#wot deel 14, 2021

 

Toen ik acht jaar geleden stopte met roken kwam er van alles tevoorschijn wat ik altijd achter een rookscherm had verstopt. Vooral emoties en kwaaltjes maakten het stoppen erg lastig maar waar ik nog het meest moeite mee had was de lichamelijke onrust die de kop opstak.

Natuurlijk weet ik best dat het niet iets is wat spontaan was ontstaan. Als ik heel eerlijk en had ik altijd al lichamelijke onrust. Stil zitten had nog nooit in mijn boekje gestaan. Maar net zoals roken mij hielp mijn geestelijke wanorde te ordenen, deed het dit ook met de fysieke uitingen van onrust. Het gaf mijn handen wat te doen.

 

Omdat ik toch echt nooit meer wilde roken ging ik op zoek naar andere manieren om om te gaan met geestelijke en fysieke onrust. Ik kreeg het advies om te gaan handwerken.

Wie mij toentertijd kende zal vast net zo hebben gegniffeld als ik dat zelf deed. Handwerken was een woord wat niet in mijn woordenboek voorkwam. Het paste totaal niet in mijn straatje. Handwerken stond voor mij voor priegelwerk waar je geduld en concentratie voor moet hebben, geen van tweeën deugden die ik mijzelf toedichtte. Toch maakte het iets in mij wakker.

 

Haken = 1) Blijven vastzitten 2) Grond met de haak bewerken 3) Handwerken 4) Handwerktechniek 5) Haperen 6) Laten struikelen 7) Naaldwerken 8) Nieten 9) Onderuithalen

 

Jarenlang had ik de wens te kunnen haken en breien. Ik had ooit wel eens de basis geleerd maar was nooit verder gekomen. Deels door gebrek aan geduld maar ook door een gebrek aan een leermeester. Mijn moeder kon zeker wel goed haken en breien maar omdat zij links is en ik rechts raakten we allebei alleen maar vreselijk in de war en gefrustreerd als ze mij iets probeerde uit te leggen.

Ik had ook een oma die zeer goed kon breien en haken maar die zag het niet zitten mij dit bij te brengen. Daar was ik te druk en ongedurig voor.

 

Gelukkig hebben we tegenwoordig internet. Met wat zoeken, veel lezen en nog meer oefenen had ik het halen redelijk onder de knie. En ik vond en vind het een heerlijke bezigheid. Het houdt mijn handen bezig. Het ordent mijn hoofd. En ik houd er nog leuke dingen aan over ook!

Het allerliefst haak ik sjaals, omslagdoeken en poncho’s. Fijne projecten die ik goed kan overzien, die niet ellenlang duren en wat niet teveel gepriegel is.

 Niet dat ik niet kan priegelen, want ik maak ook geregeld knuffeltjes. En het is ook niet zo dat het allemaal snel klaar moet zijn want ook dekens halen vind ik erg leuk. De knuffels en dekens hebben alleen wel eens last van zingebrek. Dan kan ik mij er niet toe zetten er verder aan te werken of het af te maken of in elkaar te zetten. Dekens en knuffels lopen het risico erg lang te kunnen liggen voor ze eindelijk eens af zijn. Daar heb ik bij sjaals veel minder last van.

 

Maar het allerfijnste van haken vind ik dat het me heeft geholpen in een tijd dat ik het nodig had me ergens op te storten wat mijn volledige aandacht nodig had en mij goed bezig hield. Mede door het halen is mijn stoppoging succesvol geweest.